Coś was dzisiaj ucieszyło, coś wkurzyło, albo zasmuciło?

[agawa]

Agawo, wiem

Wiem, że wiesz Inaczej nie byłabyś taka jak jesteś

[Amor]

   Lulu zgadzam się z tobą ,ze jeśli religia jest krzewiona w mądrym domu, przez mądrych ludzi stosujących się do nakazow wiary , nie zakłamanych ,mocno wierzących i po prostu dobrych , to daje niesamowite pozytywne efekty. Własciwy  przykład chyba przeważnie daje właściwe  płody. TYlko to takie rzadkie.
A teraz z innej beczki.
 Dziewczyny, odkryłam przed chwilką cos przepysznego i zdrowego. Tahini to pasta sezamowa , można zrobic samemu z nasion sezamu.Chcę nad cholesterolem popracować ,zaczynam znow budwigową kochać ,ale uzalezniona od deserku jestem bo ostatni rok nic tylko piekłam.Znalazłam tahini w lodowce, posmarowałam kromeczkę , a jako ze bezsmakowe dodałam ciupinke syropu z agawy. BOskie "ciasteczko"- smakowało jak chałwa która kocham! POlecam bo zdrowe i o niskim indeksie glikemicznym , a niebo w gebie! 

[dani]

Dziewczyny, kościół_kościołem, ale JAKI ksiądz był u mnie !!!!!!
 Rany, jaki przystojniak. Nie taki śliczny_cudny, tylko facet_normarnie.
I miły przy tym.
Dzieciak postanowił się nie odzywać. Dobra strategia. Nikt go wtedy nie zaczepia. Nie gadam i tyle. 

[aquila]

Aquillo z tego co wiem, to należy  własnie złożyc oświadczenie, mieć jakiegoś świadka , który potwierdzi  ,ze nie chodzisz do kościoła czy co tam jeszcze i powinno się udać. Jak ktoś czegos bardzo chce to to zrobi.

pono nawet dwóch świadków ! czy to nie paranoja ? czemu moje oświadczenie nie wystarczy, posiadam pełnię praw obywatelskich, nie jestem ubezwłasnowolniona, więc jakim prawem mogą ode mnie żądać potwierdzenia mojego bezbożnictwa przez świadków ?no trafia mnie szlag, czemu nie wystarczy MOJE potwierdzenie; poza tym musiałabym to zrobić w miejscu chrztu, nie byłam tam ponad 10 lat i jest mi nie po drodze; do firmy z której chcę usunąć dane pisze maila i gotowe, tutaj powinno być tak samo !

Ja z kolei nie rozumiem ( nie chce oceniać ,ale po ludzku nie rozumiem ) właśnie osób ubiegających się o "wypisanie " z kościoła. Ok, nie chcę, nie wierzę,nie chadzam  na msze,  ale po co mi potwierdzenie na piśmie?

napisałam to w poście do Dany, nie chcę mieć z kk nic wspólnego, nic mnie z tą instytucją nie łączy, przeciwnie - jestem jej wręcz wroga ideowo; dlatego nie chcę figurować w ich statystykach; ale spoko - nie spędza mi to snu z powiek, tylko gdzieśtam deko uwiera

chciałam tylko jeszcze napisać, że z kk zerwałam w wieku lat nastu, mieszkałam wówczas w dziurze zabitej dechami, ludzie może i gadali (kto by tam słuchał), ale nikt mnie na stosie nie spalił, z krzyżem i czosnkiem za mną nie latali; nie jest tak źle, tylko trzeba mieć ciupinkę odwagi i duszę rebelianta 
w liceum formalnie nie chodziłam na religię, ale zdarzało mi się uczęszczać jakoby nieoficjalnie jak moja klasa miała zajęcia z fajnymi księżmi, w atmosferze wzajemnego szacunku - było bardzo fajnie

[dani]

Troszkę i czasy się zmieniły. Moje czasy "podstawówkowe" to lata 74 -82.
A z czosnkiem to za wampirami się biega, a nie za ateistami. 

[aquila]

mylą mi się różne zabobony 

[agawa]

dobre 

[lulu]

A u mnie sypie od kilku godzin śnieg, na sankach już można jeździć. Tylko nie jestem przekonana, że mnie to cieszy. 

[roza3]

   ....jeśli religia jest krzewiona w mądrym domu, przez mądrych ludzi stosujących się do nakazow wiary , nie zakłamanych ,mocno wierzących i po prostu dobrych , to daje niesamowite pozytywne efekty. Własciwy  przykład chyba przeważnie daje właściwe  płody. TYlko to takie rzadkie.

a mnie właśnie taki właściwy przykład moich rodziców...zwłaszcza mamy....stosujących się do nakazów wiary wręcz odstręczył od kościoła
byłam zmuszana do chodzenia na wszelkie gorzkie żale, majowe, rekolekcje
nawet w wielką sobotę ze świeconym moje koleżanki szły każda z koszyczkiem...pogadać se mogły......a ja rodzinnie z rodzicami...dzieciakami
bosssszzzzee.....jak ja nie cierpiałam tych rodzinnych obrządków....jak zazdrościłam koleżankom, których rodzicom wystarczyło wysłać je na niedzielną  mszę
już w podstawówce sobie przyrzekłam, że jak będę dorosła i wyprowadze się z domu.....to nareszcie nie będę musiała chodzić do kościoła

a więc prowadzenie jakąś drogą  i dawanie dobrego przykladu nie zawsze osiąga skutek i daje plony........jeśli to nie ta droga.....i wiedzie się nią "na siłę"

[agawa]

...jak zazdrościłam koleżankom, których rodzicom wystarczyło wysłać je na niedzielną  mszę

hehe, mnie tak wysyłali, a przez okno śledzili czy dobrze idę  nawet z okna było widać drzwi kościoła  Ino bocznych od zakrystii nie było widać 

[Amor]

Żle mnie zrozumiałas Różyczko .Uważam ,ze nadgorliwośc jest gorsza od faszyzmu. I to ,ze ktos biega do Koscioła codziennie wcale nie oznacza ,że jest najlepszym wierzącym i doskonale stosuje się do nakazów wiary.( nie mam na myśli twojej mamy). Nie ma obowiązku chodzenia na gorzkie żale itp. Obowiązkiem jest uczestniczenie we Mszy św co niedzielę i w dni świąteczne .Zmuszanie dzieci do czegos wbrew nim samym, a radosne pokazywanie ,że cos wspólnie fajnego możemy przeżyc to ogromna różnica .Małe dzieci łatwiej wciagnąc do takiej zabawy ,starsze już trudniej.Wtedy sprawdza się  własnie przebywanie z rówieśnikami- chociażby takie chodzenie z koszyczkiem, czy wspólnoty ( oczywiście nie ma idealnych rozwiązań). Są kościoły gdzie  specjalne msze dla dzieci i młodzieży przyciągają tłumy. TYlko potrzebny jest ksiądz z charyzmą.  W ogóle żeby "zarazić" czymś  innych wcale nie jest łatwo .Dobry przykład to nie leżenie krzyżem  w Kościele , no ale nie będę tu ewangelizacji prowadzic!
 Pewnie ,że można być wspaniałym ,dobrym człowiekiem nie będąc wierzącym ,ale rozmawiamy tu o Kosciele i wierze. Być wierzącym ( nie tym zmuszającym rodzinę  do odwiedzania kościoła) ,ale i mądrym ,dobrym i  przykładnym to bardzo trudne i może rzadkie.

Dodam ,że ja pochodzę z rodziny w której nikt nie chodził do kościoła!   A największy wpływ na mój początek z wiarą,religią miała moja tesciowa. I własciwie do koscioła  tak naprawdę ,czyli jako wierząca zaczęłam chadzać( z moim męzem ,którego tesciowa nie mogła zagonić do kościoła przy okazji pierwszej komunii Zuzi. Wyspowiadałam się jako straszna grzesznica i zaczęła się odmiana we mnie samej - wierzcie ,nie wierzcie ,ale zdecydowanie na lepsze! I nie raz nie dwa stwierdzilismy z Olkiem ,ze dzięki  wierze   przetrwaliśmy   bardzo trudne chwile. Bynajmniej nie o chorobie mówię !Amen

[Perła]

Bardzo się cieszę, że religia nie jest moim"punktem odniesienia"...Już nie jest.

[sasky7]

Sasky temat sam się pojawił w związku z tym, że jednych cieszy, a innych smuci wizyta księdza po kolędzie

A dlaczego chcesz wysłać dziecko do komunii, jeśli nie chcesz mu drogi pokazać. Jeśli zechce to pójdzie w swoim czasie, a teraz to jakoś wytłumacz dziecku.
Największa farsę to ludzie sami robią. I nie ważny jest sakrament, jakim jest komunia i do którego wg mnie dzieci w większości przypadków nie dorosły, a impreza, przyjęcie często w restauracji, prezenty. Na myśl o tym zjawisku, aż dreszcz mnie przechodzi (ale złości). Czy nie można wybrać sobie innego dnia na świętowanie

Dana
Droga jest napisana w cudzysłowiu 

Ja ... nie jestem dobrym przykładem na pokazywanie tej "drogi".
Bo drogę ... to ja mu pokazuję kochając i wychowując go na co dzień.

Obiecałam przy chrzcie ... więc się głowię.
Potem ... zrobi, co będzie uważał.

I oby to nie było tak zabójcze ... jak w przypadku Środkowego przy bierzmowaniu: Kacper chodził - jak ksiądz przykazał - z indeksem na wszystko, co miał w nim wydrukowane i "do zaliczenia" dopuszczającego do sakramentu. Ja na niektórych formach "kościelnych spotkań z Bogiem" ... w życiu swoim nigdy nie byłam, a on był !!!
Zaliczył bezboleśnie ...
... po czym tyle go w kościele widziano.
(a wierz mi: mądry, rozsądny i spokojny to dzieciak, jak na 17-latka  )



Temat płynie ... jak rzeka 

Pozdraviam

[Mirusia]

Jeżeli bolące głowy mają wpływać na poziom i wartkość dyskusji,
to życzę Wam dziewczynki, żeby Was te główki częściej bolały 

[słonecznik]

współczuje
Amor ładnie napisane:)

Aquila  u nas jest tak, że nawet osoby z kościołów protestanckich oficjalnie należą do kościoła katolickiego. Oni mają trudności, żeby się wypisać a co dopiero ateiści, którzy wg  kościoła zawsze mogą jeszcze zmienić zdanie.

Religia, Kościół to jedno a wiara, duchowość, mistycyzm to coś zupełnie innego. Ja Cie namawiam do poszukiwań:)
Moje zranienia czy bunt nigdy nie spowodowały odejścia od Boga i zwątpienia w Niego.
Bardziej szukam, chce zrozumieć np. od wczoraj zaczęłam kurs on line Modern European Mysticism and Psychological Thought
 Jakbym patrzyła na kościół jako na księży i na to co oni wyprawiają to na pewno sama bym też złożyła ten akt apostazji. Myślę sobie, że księża w tym biskupi to przede wszystkim ludzie tak samo ułomni i grzeszni jak my a może nawet bardziej.
Na kościół można tez spojrzeć jak na wspólnotę osób.  To mogą być znający się sąsiedzi, grupa znajomych albo szerzej jakaś wspólnota - kółko różańcowe, odnowa itp. Jeśli się chodzi na msze z ludźmi, których się zna to spotkanie w tym kościele to zupełnie inne doświadczenie.  Księża się zmieniają a wspólnota zostaje.
Kościół to też duch św, aniołowie.... rzeczywistość duchowa i to już inna rzecz. Są ludzie którzy tego potrzebują i szukają i co najważniejsze doświadczają.