Agawowy świat

[metka]

tulam mocno    i niech już tych zmartwień nie będzie...

[braja]

Dobrze, ze sie złe nie potwierdziło i niech tak zostanie. 

[amado]

oby dobre i spokojne w Twoją stronę zmierzało
i wakacjuj, i odpoczywaj
 

[agawa]

Wyjazd za 5 dni Zaczynam ciuchy szykować - czy buty trekingowe, czy zwykłe adidasy  dresy, czy jednak sukienki  A może tak podjąć ryzyko i nie zabrać kolorowych kosmetyków 

Byłam wczoraj z mamą u pani_od_nastroju - coby słowa: 'psychiatra' nie używać  Zawiozłam, zaprowadziłam i wyszłam. Zostawiałam na 50 min panie same. Odebrałam mamę, do domu jedziemy. A mama w płacz: "zobacz, córuś, na co mi przyszło na starość... po psychiatrach mnie wozisz..."
Wykupiłyśmy tabletki. Połknęła grzecznie.
Pierwsza od 2-ch miesięcy w pełni przespana noc za nami. I cały dzień w miarę_dobrze minął. Tabletki zapewne nie działają jeszcze, to zapewne efekt powizytowy_placebo. Ale ważne, że jest. I niech trwa. Bo trudno jednak bardzo wytrzymywać płacz mamy...

Natomiast ja od 3 tygodni nie byłam na jodze. Nie biegam też z psem wystarczająco długo i często. Jakoś tak się zrobiło, że czas mi się kurczy w oczach. Dziś niby miałam pół dnia wolnego. Ale... poszłam sobie na pedicure. Zabrałam też mamę, bo jakos tak się dzieje, że gdy nogi ładne, to jakby w głowie lżej I się zagadałyśmy z panią kosmetyczką Bo jej mama po podobnej operacji, więc trochę tematów było.
Później zakupy, zamiast godziny, zajęły mi całe 3 godziny, bo wiedziałam, że u mamy jest jej siostra, więc wracać pędem nie muszę. Tak więc jeszcze pojechałam na pocztę porobić opłaty, do paczkomatu odebrać zamówioną książkę, w międzyczasie kawa ze spotkaną koleżanką... I tak minęło pół dnia, eh.
Zresztą podobnie wygląda każdy dzień. Na przykład wczoraj pół dnia przycinałam uschnięte przez upały róże. Z tym, że fizycznie sekator może miałam w ręku około godziny. Za to gadałam przez telefon, gadałam z mamą, gadałam z dzieckiem... I tak mija czas

Czuję bardzo, że zmieniło mi się życie. Nagle z pędu przeszłam na tryb: wolno_jeszcze_wolniej. Dopasowałam się do mamy. Wiem, że tak być musi. Niespecjalnie mam wyjście. Tylko jest we mnie jakiś rodzaj żalu, sama nie wiem - skąd i po co... Czuję, że jestem w kolejnym, wcale nie fajnym, etapie życia. A mam poczucie, że poprzedni etap jeszcze powinien trochę potrwać. Jeszcze kilka rzeczy chciałam zrobić, zobaczyć, doświadczyć...
Uczucie to jeszcze pogłębił fakt doświadczony wczoraj podczas wizyty u okulisty. Od jakiegoś czasu, może od roku?, czułam, że gorzej widzę, że coś niefajnego dzieje się z moim jednym okiem. Beznamiętnym tonem pana fartucha usłyszałam, że mam w tym oku - uwaga - minus 12 dioptrii  I że to prawdopodobnie zaćma  Umówione usg oka i oczodołu na koniec sierpnia... 

Reasumując - końca tego wszystkiego... nie widzę 

[Perła]

Też mam jakiś taki moment...Niby bez obowiązków, z super planami...a dni mi się rozłażą. Np. od tygodnia "maluję". Czyli: a to coś zeżrę, a to telefon, a to komputer. Sztalugi jeno rozłożone  , wszystko rozgrzebane, syf w domu.
No i też wzrok! Jak mam malować z takim "niedociąganiem"?
Z bliska okulary, ale jak mam luknąć w dal...to muszę założyć te drugie...I co k..wa? Muszę co chwilę łypać i sprzęt zmieniać, jak?! Ślepa malarka, zajebiste!
I często myślę o Jurku, który zmarł nam na rękach, który był w życiu mojego Marka "całe życie", a tak nagle, niemal momentalnie zniknął...Cisza, koniec, pstryk!Myślę o Rodzicach, co powoli coraz bardziej pochyleni...Chyba wyczuwam Twój nastrój agawo.

[metka]

ech, dziewczyny... moje dni też jakieś takie... inne... wolniejsze... a czasem na pełnym gazie po to, by za chwilę wyhamować niemal nosem ryjąc ziemię...


i mimo tego, odpoczęta się nie czuję. ta "inność" mnie wykańcza, tak bardzo nie jest "moja"...

[braja]

Zmiany najczęściej przychodzą "nie w porę", chciałoby sie je czasem jakos wyprzedzić i przygotować się, ale nie tak to działa, niestety...     Najtrudniejsze jest to, ze wpływ możemy mieć do pewnego stopnia tylko na siebie

Ale na zaćme to doktory cos poradzą 

[hamak]

Popsitulkam...

[agawa]

Popsitulkam...

potrzebuję bardzo...
Bo kotkę zgubiliśmy 
Chyba wyszła, gdy tabun gości wychodził kilka godzin temu. Nie było mnie w domu, w kilkanaście osób na raz wychodziło. Ponoć, tak szanowny zeznaje, gdy goście byli, to Romina też była. A później nawet o niej nie pomyślał. Dopiero godzinę temu zapytałam: gdzie kot? i się okazało, że nie ma. Ani w szafie, ani w łóżku, ani nigdzie Obeszłam całą okolicę. Zmarzłam, zmokłam, gardło zdarłam. I nie ma.
...eh...
I jak tu iść spać bez kota 

W dodatku - co ja powiem młodemu, gdy ten do domu wróci 

[braja]

Już widziałam na FB, wiec i tu spiesze przytulić! Niech sie znajdzie jak najszybciej! Może jakoś mentalnie ja przywołuj?  

[agawa]

Braju, dokładnie tak robię. Nie wiem, jak żyć bez niej
Wizualizuję. Jak siedzi na moim biurku. Wodzi oczami za myszką komputerową. Słyszę jak miauczy domagając się głaskania.

I widzę, jak za oknami wieje, pada... Martwię się

[amado]

wróci, koty zawsze wracają, tylko czas czekania i wypatrywania trudny
 

[danuta]

agawo, też przytulam i rozumiem Cie jak "nie wiem co".... mówię oczywiscie o mamie, nowej sytuacji, innym etapie życia... przechodziłam z ojcem, teraz teściowa, a gdzie JA? gdzie jakieś fajne, spokojne życie, co to pzrez te lata zasłuzyłam na trochę spokoju, może liczniejszych wyjazdów urlopowych, zajmowania się sobą...
kotek mam nadzeiję, że wróci, ale kompletnie się na tym nie znam

[aquila]

ech koteły koteły, wracają, ale gdyby tylko wiedziały jak się człowiek o nich martwi

[agawa]

koteczka wrócona
wyczochrana, wybrudzona, głodna - rano dobijała się drzwi
A dziś cąły dzień śpi na mojej kanapie...
eh, tyle się namartwiłam, a ona na łajzy poszła