Agawowy świat

[agawa]

on mówi: "zlituj się, zlituj, bądź człowiekiem, proszzzzzzzzzzzzę, Agusiu, Agusieńku, Agusuiuniunieńku, buuuu"

...chyba kiedyś go nagram, bo rzeczywiście jest czego posłuchać 
Generalnie ma do zrzucenia jakieś 6 kilogramów; jak na psa tej wielkości to sporo; niestety. Lekko nie jest. Jedziemy na surowych warzywach end chrupkach light. Dzięki Parabolko, że rozumiesz

Madziu, on może i śliczny, choć ja tego nie widzę; natomiast tak cwany, przebiegły, że wymiękam, eh... Niby go lubię, ale ciągle porównuję z poprzednią sunią. Zdecydowanie, jeśli chodzi o mnie, to rasa nie trafiona. Gdyby nie to, że on uratowany i adoptowany, to bym oddała... A tak - trafił do nas i tak ma zostać. Podpisałam niemalże własną krwią - że dam radę.
Może też na jego charakterze odbija się ciężkie dzieciństwo? zaniedbanie? choroby z przeszłości? Wiem, że jego rodzeństwo też różne perturbacje ma; żaden pies, z którego właścielami mam kontakt, pochodzącymi z tamtej nielegalnej hodowli, nie jest zdrowy, nie trzyma wzorca rasy, no i mają problemy z zachowaniem.
Alvik nigdy nie był spokojny, ale po pogryzieniu sprzed kilku miesięcy, jest agresywny wobec innych psów. Psi behawiorysta nie potrafił nam w tym pomóc. Prawdopodobnie pomoże kastracja. Ale podejdę do tematu po wakacjach. Na razie ciągle podejmuję próby socjalizacji. Czasami wychodzi i fajnie się bawi, niestety częściej kończy się zwarciem.
A już najgorzej jest, gdy musimy przejść wzdłuż uliczek do lasu - wyrywa się, aby walczyć pod płotami, gdzie są psy; koszmar. Żadne komendy nie działają, choć zna je doskonale, ale tylko wtedy, gdy jesteśmy sami, czyli nie ma innych psów w okolicy. To co pomaga, to smakołyk przed nosem; wtedy nie widzi nic  i możemy spokojnie dojść do lasu czy na łąki.
A gdy dojdziemy, mogę go spuścić ze smyczy i liczyć na to, że będzie pamiętał, gdy pogoni za bażantem albo innym stworzeniem, że mam smakołyk w kieszeni, więc jest nadzieja, że wróci na wołanie.
Od jakiegoś czasu zauważyłam, że ładnie biegnie na smyczy koło mnie wtedy, gdy ja biegnę. Tylko ile ja mogę biegać  Z pewnością jak na niego - zbyt mało eh...
No i takie to moje życie z Alvikiem 

[Mirusia]

A poczemu ja go nie widzę 

[agawa]

a nie wiem, Mirusiu 
Naprawdę nie widać? u mnie wielkie niczym byk...

[Amor]

straszny słodziak z niego

[madzia_61]

jednym słowem urwis ale śliczny

[aquila]

pieseły jak ludzie, też mają różne charaktera
ale wszystkie łączy jedno - wszystkie , nawet przygłuche, doskonale rozpoznają dźwięk otwieranej lodówki

[Parabola]

he he moja to głucha jak pień jak mnie nie widzi, znaczy odwrócona kopertą do mnie 

[Mirusia]

Widzę   , cudny jest 

[renifer]

natomiast tak cwany, przebiegły, że wymiękam, eh... Gdyby nie to, że on uratowany i adoptowany, to bym oddała... A tak - trafił do nas i tak ma zostać. Podpisałam niemalże własną krwią - że dam radę.
Może też na jego charakterze odbija się ciężkie dzieciństwo? zaniedbanie? choroby z przeszłości?
jest agresywny wobec innych psów.
...wyrywa się, aby walczyć pod płotami, gdzie są psy; koszmar. Żadne komendy nie działają, choć zna je doskonale, ale tylko wtedy, gdy jesteśmy sami, czyli nie ma innych psów w okolicy. To co pomaga, to smakołyk przed nosem; wtedy nie widzi nic  i możemy spokojnie dojść do lasu czy na łąki.
A gdy dojdziemy, mogę go spuścić ze smyczy i liczyć na to, że będzie pamiętał, gdy pogoni za bażantem albo innym stworzeniem, że mam smakołyk w kieszeni, więc jest nadzieja, że wróci na wołanie.

Macie z moją mamą tego samego psa? "Nasz" wzięty ze schroniska, pewnie też lekko nie miał...

[agawa]

Reniferku - pozdrów mamę 

U nas zmiany, panie, zmiany
Mama zainstalowana i zadowolona. Dzielna jest niesłychanie. Dziarsko chodzi z jedną kulą; mówi, że trochę boli, ale nie ma co się rozczulać. Ma teraz 3 tygodnie odpoczynku; będzie się wylegiwać w ogródku, czytać książki, i ćwiczyć tylko ciut-ciut Później wraca na miesiąc na rehabilitacji ciąg dalszy. Udało się nam przyspieszyć wyjazd refundowany, więc kieszeń moja troszkę też odpocznie.
Wczoraj mieliśmy zajście towarzyskie - średnia wieku ok 70-tki wyraźnie zaniżana przez moich synów , którzy robili za katering, kelnerów, zabawiaczy, didżejów oraz taksówkarzy - dla kilkunastu dam, które przybyły uściskać mamę. Miłe to było bardzo. A mama przeszczęśliwa.
No i jeszcze ważna rzecz - zakończyłam na ten rok szkolny swoje przygody edukacyjne. Od dziś aż do września będe czytać wyłącznie to, na co mam ochotę, dla odmiany od tego, co czytać muszę 

Moje prawie-wakacje rozpoczęłam  więc szumnie i dumnie Tym bardziej, że dziś trafiła mi się przyjemność wielka - byłam na koncercie Bocellego Ależ wzruszenie, ależ przyjemność Tak mogę wakacjować codziennie

[agawa]

zanudzę Was
spać nie mogę
buszuję po necie, po YTubie
znalazłam
słucham i ryczę
bo dziś połączyło się z miłością z przeszłości
https://www.youtube.com/watch?v=4REbp0s_G9w

[madzia_61]

koncert z Portofino oglądałam w TV któreś święta i byłam zauroczona, na żywo owszem ale chyba kameralnie inaczej 

[aquila]

noo mózg na wakacjach to fajna sprawa

[mag]

agawo,
cieszę się, że mama się tak ładnie rehabilituje - może nie będzie tak strasznie, jak się obawiałaś!

a na wakacje zasłużyłaś - odpoczywaj 

[Parabola]

agawo,
cieszę się, że mama się tak ładnie rehabilituje - może nie będzie tak strasznie, jak się obawiałaś!

a na wakacje zasłużyłaś - odpoczywaj 

..... nooo zasłużyłaś jak nikt !!

Mama da radę, bo przecież TY najlepiej wiesz co dla Niej Dobre...