Agawowy świat

[hamak]

No nie wiem. Ja tam na swoje porody narzekać nie mogę, warunki może średnio intymne, ale do położnych przyczepić się nijak nie mogę, były bardzo pomocne i serdeczne Ja z tych, co by w życiu nie chciały przy porodzie towarzystwa najbliższych, więc tego też nikomu nie zazdroszczę

[Parabola]

No nie wiem. Ja tam na swoje porody narzekać nie mogę, warunki może średnio intymne, ale do położnych przyczepić się nijak nie mogę, były bardzo pomocne i serdeczne Ja z tych, co by w życiu nie chciały przy porodzie towarzystwa najbliższych, więc tego też nikomu nie zazdroszczę

Ja też nie mogę narzekać na porody, ale z pierwszym dzieckiem to 'poszłam rodzić jak mi załatwili lekarza' bo tak się bałam ! A było to 35 lat_temu ...  i jeszcze przed stanem_wojennym .. ... i to był mój błąd bo zrobili mi_prowokację    .... i bolało ... ojj bolało .. 
Przy drugim nie_zdążyłam bo tak szybko_mnie_wzięło i przekonałam się że nie_taki _straszny    .. ten poród 

[agawa]

Zycie się toczy swoimi torami nie uwzględniając, czy ktoś gotowy, czy nie...
W nocy mieliśmy powtórkę z rozrywki - całą noc spędziłam w szpitalach (różnych  ) z połamaną znowu mamą. Tym razem łokieć i bark. Dziś zadecydowali, że ze względu na wiek nie będa operować. Jutro ją odbieram ze szpitala. W gipsie.
Dawno u nas nie mieszkała. A ja już niemalże zapomniałam, jak to jest mieć u siebie niesprawną mamę.
Wrrr.... 

[amado]

współczuję i przytulam 

[Parabola]

Przytulam mocno     

[DanaPar]

Też przytulam 
Tak już spokojnie było, plany 
Szczęście, że mama ma Ciebie w pobliżu, a Twoje dzieci uczą się, jak to może być, gdy Wy się zestarzejecie
Pomalutku mama wydobrzeje, do świąt jeszcze trochę czasu

[hamak]

Aguś

[renifer]

Przytulam, współczuję

[betty]

  😘

[mag]

to się porobiło!
przytulam mocno 

[TOJKA]

ale nie znam nikogo, kto by dobrze wspominał..

znasz .... ToJa  ino my o przedszkolu nie gadali 
przedszkole uwielbiałam od zawsze
tak bardzo je lubiłam, że chciałam zostać panią przedszkolanką
niestety nie wyszło - oblałam śpiew 

co do porodów ... ależ u nas też tak jest, tylko trzeba wybrać odpowiedni szpital 
moja córka rodziła państwowo 
pojedyncza sala porodowa, partner przy niej, położna osobista i lekarz tuż_tuż na każde wezwanie
po porodzie sala 2-u osobowa, przestronna, położna na każde wezwanie (ino guziczek trza było nacisnąć), a jak nie była wzywana to co godzinkę i tak przychodziła pytać "i jak tam? "

nosz qurcze, jak nie urok, to przemarsz wojsk napoleońskich - to sie porobiło, znowu będziesz miała kołowrót
zdrówka mamusi życzę, a Tobie siły 

[agawa]

Dzięki kochane 

Jutro odbieram mamę ze szpitala. Nie zoperowali jej ręki. Ordynator uznał, że ryzyko komplikacji większe niż ewentualne zyski. Będzie miałą niesprawny staw łokciowy. Na razie ma gips na całą rękę łącznie z barkiem (bo też mocno stłuczony); za tydzień kontrola i kolejny rentgen; i kolejna decyzja - co dalej. Albo jednak operacja (jeśli coś tam się nie ustabilizuje), albo zostanie gips na 4 do 6 tygodni.
Umówiłam się z siostrą mamy, że rano jadąc do pracy będe mamę do niej zawozić, a po południu lub wieczorem (w zależności od moich dyżurów; na razie udało mi się zawiesić/pozamieniać  wszystkie dyżury nocne do końca grudnia, co będzie dalej - się zobaczy) ją odbierać. Przypomniało mi się, jak prawie 30 lat temu dziecko woziłam co rano na drugi koniec  miasta do mojej babci, abym mogła do pracy jechać...
Eh...
Życie.
Kocham cię życie, choć mieszasz bardzo...

[hamak]

Będzie dobzie, dobzie, dobzie...

[agawa]

trzeba wybrać odpowiedni szpital 
[/font][/size][/color]

[/quote]
Jeszcze sobie pogadam
Opowiadałam Wam jak to było w szpitalu przy poprzednim złamaniu - jakie horrory przeżywaliśmy znosząc arogancję lekarzy, walcząc o morfinę, dając łapówki, aby salowe chciały basen podać...
Tym razem - przez przypadek - wylądowałyśmy w środku nocy w innym, przypadkowym szpitalu. SOR prawie pusty, sekretarka zaproponowała herbatę i przeprosiła, że na lekarza musimy trochę poczekać. Młody, bardzo przejęty lekarz na początku się przedstawił, był delikatny, pytał czy nie boli. Na oddziale pielęgniarka przywitała mamę słowami: a co to się pani stało? czy nie boli? czy dać dodatkową poduszkę pod rękę?
Przyznam - szok 
Dziś rano, gdy zawiozłam mamie potrzebne jej rzeczy, z sympatią patrzyłam  na panie pielęgniarki, które krzątając się zagadują z żartem do chorych, pytają się ciągle, czy czegoś nie potrzeba. Mama, nauczona poprzednimi doświadczeniami, też ze zdziwieniem powiedziała, że zespół lekarzy i pielęgniarek z nocy - wychodząc z oddziału - zaglądali do każdej sali i mówili: "do widzenia' i 'powodzenia' i 'trzymamy kciuki'.
To szpital na Solcu
Czyli - tak: są też takie.
Przywraca mi to wiarę w świat i ludzi.

[Perła]

Fakt...szokujące to nieco. K...ale czemu? Że normalne, ludzkie odruchy odbieramy, jako przejaw niesamowitości? Co za życie. I jeszcze ta pislandia wokół, odechciewa się człowiekowi nawet uśmiechać..
Trzymaj się Aga.