Agawowy świat

[amado]

i Central Park


przepraszam za doczepkę
 

[mag]

nono amad,
Tyś tam nieźle rozrabiała (se swój wątek amerykański zrób w podróżach - przyda się  )

[ptaszyna]

bardzo ciekawie napisane, można samemu se zobaczyć w wyobrazni 
Amadku Mag dobrze radzi 

[Mirusia]

O ja Cie Agawo     
Amadku, nie wiedziałam 

[roza3]

fascynujące aga
mnie się raczej nie uda tam być
a co to za pomnik penisów

[agawa]

Amadku - doczepiaj Ja pobieżnie, a wszystkich zdjęć i tak nie dam rady; tony ich wiszą, tony ciągle nieprzerobione…
Różo - myślę, że mówisz o tej szalonej, a narzucającej jakieś skojarzenia z sennych koszmarów rzeźbie, która stoi na wewnętrznym dziedzińcu w MoMA Też zobaczyłam w niej penisa 

[TOJKA]

głodnemu chleb na myśli

[agawa]

Tojka 
*
Las Vegas czyli Miasto Grzechu

Oj, to dopiero jest miasto… Wielkie, betonowe, wysokie, świecące i zbudowane na samym środku kamienno-piaskowej pustyni. Pod koniec XIX wieku jakiś sprytny wędrowiec (zresztą nie byle jaki, ale Polak spod Grodna , który później stał się pierwowzorem postaci Ojca Chrzestnego ) znalazł tam studnie artezyjskie i sobie wymyślił, że zbuduje miasto; początkowo był to punkt przystankowo-rekreacyjny dla podróżnych i poszukiwaczy złota, ale w latach 30-tych ubiegłego wieku właśnie tam przybyli naukowcy, którzy konstruowali bombę atomową (w latach 40-tych właśnie tam było ok 40 prób nuklearnych). Wtedy to miasto zaczęło się szybko rozwijać, a gdy zniesiono prohibicję – hulaj dusza, Boga nie ma – ruszyło wszystko z kopyta. I tak trwa do dziś.  Niesamowite….
LV jest najgęściej zaludnionym miastem tej części Stanów. Kto żyw tam gna, oczywiście żeby wygrać
Ta część miasta, którą znamy z filmów, to tzw. Las Vegas Strip. Poza tą ulicą, w zasadzie, są jedynie dzielnice gęsto zabudowane dla mieszkańców oraz fabryki (nie udało mi się dowiedzieć, co jest tam produkowane – może tajne to_to? ) A na Stripie są hotele, jedynie hotele, wielkie hotele, hotele wielkie jak całe miasta.
Po wysiąściu z samolotu na lotnisku – nie ma już nikt wątpliwość, że jest w Vegas – wszystkie hole zastawione są automatami do gier. Pasażerowie rzucają bagaże I od razu siadają. Niesamowite…
W Vegas są najtańsze, największe I najbardziej luksusowe hotele w Stanach. Dla porównania: w NY za dobę w naprawdę kiepskim hotelu płaciliśmy 300$; tu za luksus o jakim nigdy nie marzyłam (jesssuuuu – jaka łazienkaaaaa….., a jaki widok…. A jakie wielkie łóżko……) zapłaciliśmy za dobę 90$ (ceny za pokój 3 osobowy). Rozumiecie: żyć nie umierać. Niesamowite…
Aby wejść w hotelu do pokoju nie ma innej drogi, tylko trzeba przejść przez kasyno; kasyna są w każdym jednym hotelu; nie wiem, czy jest tam choć jedne bez kasyna? Widziałam ludzi, którzy po wejściu nie podchodzili do check-in area, tylko porzucali walizki I biegli do ruletki czy do black jack’a. Niesamowite…
Kasyna, a tym samym całe miasto, żyją całą dobę. Zmienia się jedynie klientela. Nocami są to bardzo bogaci ludzie – biznesmeni, zamożne piękne kobiety, ale też ‘dziewczynki’ różnego asortymentu. Obserwowałam Japończyka, który z nieruchomą twarzą wsadzał do automatu banknoty 100 dolarowe I klikał_klikał_klikał…Podczas mojej ‘obserwacji’ wrzucił może z 10 tys $... Poranki zajęte są przez kogo innego – gospodynie domowe obstawiające po 3-4 najtańsze automaty na raz (są różne automaty: od 1 centa do takich, które nie przyjmują mniejszej stawki niż 100&). Widziałam również ludzi na wózkach inwalidzkich (a nawet pana podpiętego do urządzenia podającego mu tlen (sic!) – którzy z przymglonymi oczami klikali w maszynę. Niesamowite…
Koło kasyna chodziłam przez kilka godzin. Obserwowałam. Starałam się rozgryźć zasady. I się nie zdecydowałam. Poszłam w końcu spać. Ale usnąć nie mogłam. Kręciłam się, przewracałam. Eh… a jak już nigdy w życiu tu nie przyjadę?... Będę żałować: być w Vegas I nie zagrać? Ale jak przegram? A kasa ostro wyliczona, trzeba oszczędzać. Obudził się od mojego wiercenia mężowaty; obudził się synowaty. Pytają. No to odpowiadam. Jest decyzja: nie ma to_tamto: idziemy. Niesamowite…
Wyciągnęłam zakamuflowane na czarną godzinę 100$ (przypominam, że to noc była – tanio gra się rano, ale rano to wtedy było u Was, a u nas rano już musieliśmy wyjeżdżać) I usiadłam do ruletki. Jakoś najbardziej czytelne zasady mi się wydały Po pierwsze okazało się, że synowaty został natychmiast wylegitymowany I odesłany poza dywan – zasady są takie, że wszystkie stoły i automaty stoją na dywanach, a pomiędzy nimi są bez dywanowe ścieżki; osoby nie mające ukończonych 21 lat nie mogą wchodzić na dywan; nie mogą również pić alkoholu (akurat za to lubię Stany) Innym razem, gdy usiadłam na ulicy I zamówiłam sobie piwo, kelner poprosił, aby mój ‘nieletni’ wstał od stolika; nie mogą nawet siedzieć w miejscu, gdzie pity jest alkohol. Niesamowite…
No więc – zaczęłam za 100$. Zasady rzeczywiście są proste; jakby kto chciał – mogę uczyć . Najpierw wygrałam troszkę; później troszkę przegrałam, później znowu wygrałam dużo więcej, tak ze 3 razy więcej Mężowaty stał obok i nie komentował, ale nagle zadysponował: teraz ja. A ja, głupia, zamiast zgarnąć żetony, to mu swoje lekką ręką oddałam. Przegrał w ciągu 10 minut. Jak on to zrobił? Niesamowite…
W kasynie jest  jeszcze jeden zwyczaj: gdy grasz pojawiają się panie roznoszące darmowe drinki (przy stołach do gier i przy automatach można też palić – dla graczy wszystko…); więc byłam delikatnie ‘upojona’ nie zadziałały więc moje hamulce – poprosiłam raz jeszcze o żetony za 100$ i raz jeszcze usiadłam do stołu; a co… Nie wiem ile godzin siedziałam; 3? Może troszkę więcej. To wciąga. Bardzo. Szczególnie gdy się wygrywa. A ja wygrywałam. Ale tez przegrywałam. Odejście od stołu jest zaprawdę trudne, nawet dla mnie – teoretycznie znającej mechanizmy kierujące emocjami Kończąc: zszedł z pokoju zaniepokojony synowaty I kazał mi wstać. Natychmiast. Niesamowite…
Wstałam. Zostawiając buty… Mężowaty zgarnął wygrane żetony. Było na dobre zakupy ☺ Choć nie było zdecydowanie na powrót do NY po wisiorek z brylantem
Wydałam wszystko następnego dnia z autlecie nieopodal Vegas. Pisząc te słowa mam na sobie bluzeczkę od Diora A co? Na więcej nie starczyło
Trochę słów o ulicach, a w zasadzie o jednej ulicy, czyli o Las Vegas Strip. Jak wyżej napisałam są na niej jedynie hotele. Każdy z nich jest ogromny, luksusowy, oczywiście z kasynem na dole. Aby się wyróżnić i podkreślić bogactwo hotele mają zadziwiającą architekturę. A to mijamy zamek królewny Śnieżki, a to wieżę Eiffla, a to budowlę rzymską, a to piramidę egipską – można dostać zawrotu głowy. Największy, najbardziej luksusowy hotel to Bellagio (nie, nie, tam nie mieszkaliśmy ); przed nim jest ogromne jezioro z fontannami, które zapewne znacie z wielu filmów (np. z Bonda). Co wieczór urządzany jest pokaz tańczących fontann do muzyki z największych przebojów. Mniej by to dziwiło, gdyby nie fakt, że jak pamiętamy – jesteśmy na pustyni, a poza tym w pobliskiej Kalifornii jest od wielu lat klęska suszy. Niesamowite…
Co jeszcze o Vegas?... hm… Oczywiście kaplice szybkich ślubów. Tak, są rzeczywiście. Nie, nie wzięłam ze ślubnym kolejnego ślubu; nie było nas stać Nie przekonał mnie do wydania kolejnej kasy nawet sobowtór Presleya w stroju księdza z kosmosu Niesamowite...
No i jeszcze koniecznie trzeba wspomnieć o szołach wszelkiego typu  prawie każdy hotel ma własną salę (jak nasza Kongresowa), gdzie co wieczór odbywa się przedstawienie. Do wyboru - co kto lubi. My rzuciliśmy monetą - albo Cirque du Soleil, który koniecznie chcił zobaczyć mężowaty, albo moja bajka z dzieciństwa pt.: znikający pociąg w wykonaniu Davida Copperfielda; oczywiście wygrałam  ALe nie jestem pewna, czy było warto. Po porstu trzeba tam wrócić. Na kolejne przedstawienie 

Cd – nastąpi: San Francisko do obrobienia i tamtejsze życie na luzie…

https://goo.gl/photos/GTpTHCQ4isHS4u2K8

[Natalia]

Masz talent pisarski czyta się świetnie.Podziwiam Cię i gatuluję tak wspaniałej podróży ( wyprawy)Tak w duchu zazdroszczę Ci tego ,bo sama bym się chyba nie odważyła tam polecieć.

[DanaPar]

Fakt Agawa pisze super; cokolwiek weźmie na warsztat obróci w kapitalną opowieść. I że to wszystko pamięta 
Fascynująca podróż 
Ja i zazdroszczę i nie zazdroszczę.
Dla mnie to mrowie ludzi, ogromniaste budowle i ten amarykański szoł, przemierzone tysiące kilometrów autem i setki na nogach i ogromna ilość wrażeń - tego nie zazdroszczę, nawet bym nie dała rady 
A zazdroszczę widoków, kanionów i tego, że udało Wam się  rodzinnie spędzać tak fascynujący urlop.
Starczyłoby to na kilka wypraw do USA 
W L.V. po godzinie bym wysiadła. Ani te ogromne, luksusowe, na dodatek tanie hotele by mnie nie zachwyciły, a ten zgiełk, chyba wywiałby mnie gdzieś w okoliczne pustynie.
No ale to tylko teoretyzowanie, bo pewnikiem, nigdy tam mnie nie będzie.
Agawo, pisz dalej, a potem wydaj to w postaci reportaży z podróży do USA. Nada się 
   

[sasky7]

Agawa


Masz o czym pisać 
W dodatku robisz to doskonale! - piszesz tak, że z przyjemnością się czyta Twoją opowieść 

Fajnie, że w ferworze wyjazdu miałaś czas na nieśpieszne spacerowanie, na oglądanie i smakowanie wszystkiego, co Cię interesowało wokół.
Super sprawa!!!

Zazdraszczam pozytywnie.
Tym bardziej, że TAM nigdy nie dotrę ... z kilku względów. Pierwszy z nich to ... mój analfabetyzm językowy, a co za tym idzie niemoc w próbach komunikowania się z otoczeniem.
Echhhh ...
Ale nic to!

Pisz, pisz, relacjonuj, dziel się - a my Ci za to po stokroć dziękujemy 

[roza3]

ja pierdziele...w kasynie by mi się spodobało ....(patrz emotka w podpisie  )

czy mężowaty oprócz wygranych żetonów zgarnął również twoje buty, czy musiałaś sobie odkupić

[aquila]

fajno, że się fajno bawiłaś

ja to chyba się starzeję, bo te wielkie miasta przestają mnie pociągać, wolę w góry i do lasu
a pomyśleć, że nie tak dawno temu podróż do NY była jednym z moich marzeń

[DanaPar]

Aquilo, o czym Ty piszesz, niechęć do zgiełku, dużych miast, to wcale nie cecha starości. Ja tak od zawsze miałam i nadal mam. Gdzie dużo luda, to spieprzam czem prędzej. Dlatego, jak już jestem w naszych pięknych Tatrach to żadne Krupówki, dolinki, a gnam w wysokie góry, gdzie turystów mniej i Ci którzy są są dla siebie mili, witają się, pozdrawiają, wymieniają sądy o trudnościach, pogodzie.
Pamiętam włóczęgę po Parku Narodowym w Hiszpanii. W tychże górach spotkaliśmy zaledwie kilka osób na 6-8 godzinnej wędrówce, za to jak przenieśliśmy się na Costa de Brawa, tłum i głowa mnie tam bolała nieustanie, aż do samego wyjazdu  Niby nie jestem odludek, a jednak zwiedzanie w tłumie odpada 

[agawa]

ja pierdziele...w kasynie by mi się spodobało ....
 

taaak, dlatego też sporo czasu w nich spędzałam  ale też dlatego, że w środku jest klimatyzacja, a na zewnątrz okolice 100 st F  , dobra - nocą jest chłodniej; 80 
Aquillo, miasta to miejsca przesiadkowe - trudno w nich nie być, choć znam takich traperów, którzy po wylądowaniu np. właśnie w Vegas, brali samochód na lotnisku i od razu wyruszali w trasę. Niestety my takiej kondycji nie mieliśmy. Myślę sobie, że - zresztą - być tam i nie przejść się Stripem, to byłaby jakaś strata. Ale opuszczałam Vegas po 30-tu kilku godzinach z prawdziwą ulgą; byłam tam 2-krotnie - przy wylocie była powtórka Typowo turystycznie czy poznawczo byliśmy w San Francisko, opiszę z przyjemnością, bo to przyjemne miasto  Tak samo jak w Las Angeles, choć to miejsce nie zrobiło na nas zapowiadanego w przewodnikach wrażenia. Prawdziwa przygoda, i po nią tam głównie pojechaliśmy, to parki.
Jeśli uznacie, że pisze za dużo - powiedzcie  Po miesiącu od powrotu nareszcie mam w głowie miejsce na obrobienie tego, co tam było. I nie jest to wyłącznie kwestia odzyskania laptopa, ale jakby możliwość wewnętrznego opracowania. To była tak szalona, szybka, męcząca podróż, że po niej musiałam dać sobie czas i na odpoczynek i na przetrawianie przeżyć. Miałam wrażenie, że nażarłam się, ale ze strawieniem były kłopoty 

Różo, sandały mężowaty niósł przez kasyno w rękach, bo ja 'nie potrafiłam' w nich iść  Więc odpowiadając - nie, nie odkupiłam ich… I innych też nie kupiłam. Ta wyprawa nie dość, że pochłonęła nasze oszczędności, to jeszcze zdrenowała karty kredytowe do dna. Mamy teraz czas ich zasypywania 
Zawsze podziwiałam ludzi, którzy do Stanów latają na zakupy; rzeczywiście ciuchy są tam tanie, dużo tańsze niż u nas (w dodatku lepsze, lepszej jakości, oryginalniejsze) serce boli, że trzeba sobie odmawiać; ale ile trzeba mieć kasy, aby tam być - mieszkać, jeść, poruszać się, i jeszcze kupować ubrania  Nigdy tyle nie miałam. I się nie zapowiada 
Dano, zwiedzanie w grupie, która musi trzymać razem jest dla mnie trudne. Wolę, nawet z tłumie, być sama. Wtedy wybieram drogę, mogę odpocząć, gdy tego potrzebuję, ale też wiem, że sporo tak tracę, bo jednak przewodnik zawsze wie więcej; żadne przygotowania i przewodniki czytane wcześniej tego nie zmienią. Coś za coś 
Sasky - mój angielski jest, jakby to powiedzieć, słaby?…. wiesz, taki bardziej turystyczny  Mówię po angielsku jak Kali od Stasia i Nel  Ale akurat w Ameryce to nie przeszkadza. Tam ludzie mówią tak różnie, tak kaleczą język, że jeśli tylko chcesz - dogadasz się zawsze. A jak już będzie naprawdę pod górkę, to zawsze może się okazać, że człowiek obok jest Polakiem  i chętnie pomoże