Coś was dzisiaj ucieszyło, coś wkurzyło, albo zasmuciło?

[agawa]

 

[Mirusia]

Dla kawoszy, do których i ja należę
Koleżanka mi poradziła, jak zastąpić jej hektolitry.
Polecam kawę zbożową, ale na pudełko musi być nazwa "inka". Rozpuszczalna, z dużą ilością mleka. Obojętnie jakiej firmy. Moja akurat ze Skawiny.
W ogóle nie czuć, że to zbożówka. Pycha   

[aquila]

organizmu nie oszukasz
zbożówka nie ma tych samych substancji (psychoaktywnych heheh) co prawdziwa kawa
więc głód kawowy pozostanie 

[dani]

W ogóle nie czuć, że to zbożówka. Pycha 

Czuć, czuć...Próbowałam.

[Mirusia]

organizmu nie oszukasz
zbożówka nie ma tych samych substancji (psychoaktywnych heheh) co prawdziwa kawa
więc głód kawowy pozostanie 

Mnie chodziło jeno o oszukanie smaku i to osiągnęłam 
Piłam lurę ze strasznymi ilościami dolewek mleka.
Substancji właściwych prawdziwej kawie, aż w takiej ilości nie potrzebuję.

[aquila]

Mnie chodziło jeno o oszukanie smaku i to osiągnęłam 
Piłam lurę ze strasznymi ilościami dolewek mleka.

aaaa, to insza inszość bo ja najbardziej lubię gorzkie_espresso/lungo i tego smaku nie da się niczym innym zastąpić
jak mam ochotę na coś z mlekiem to mieszam kakao ze zbożówką (w rossmanie jest fajna zbożówka ze słodu jęczmiennego)

[Amor]

Ja pijam max dwie kawy dziennie z ekspresu  z małym dodatkiem mleka( ostatnio migdałowego). Oprocz tego pijam i Anatola i inkę z mlekiem ,ale te raczej już do snidania lub kolacji. Kawa podobno ma własciowosci antyrakowe - tylko nieprzesadzajmy z iloscią.
 http://w-spodnicy.ofeminin.pl/Tekst/Zdrowie/532881,1,Antyrakowe--wlasciwosci-antyrakowe-kawy.html

[DanaPar]

Mam nadzieję ,ze wszystkie problemy o jakich piszemy  na forum tak szczęśliwie się rozwiążą !

Amorku, a ja częściej pewność, a nie tylko nadzieję. Szczególnie Ty weź swoje słowa do serca, bo zbytnio się wszystkim przejmujesz na zapas. A najcudowniejsza dieta, nie zrekompensuje negatywnych skutków, stresu.

Basiu super, że to nie trzustka.




 

[hamak]

Basiu - chwała!

Mam nadzieję ,ze wszystkie problemy o jakich piszemy  na forum tak szczęśliwie się rozwiążą !

Dopowiedzcie, błagam, że te, o których nie piszemy, też...

PS. U mnie kolejne rozbite szkło...  Klosz znad lustra łazienkowego przed chwilą rozsypał się w kawałki - sam, nikt w łazience nie był od dłuższego czasu, żarówka się nie świeciła, żeby miała np. nadmiernie nagrzać (zresztą czemu? ten sam klosz i ta sama żarówka od ponad 8 lat)... 

[Mirusia]

Hamaczku, też, też.............
Trza mnieć nadziejem.

[Amor]

Mam nadzieję ,ze wszystkie problemy o jakich piszemy  na forum tak szczęśliwie się rozwiążą !

Amorku, a ja częściej pewność, a nie tylko nadzieję. Szczególnie Ty weź swoje słowa do serca, bo zbytnio się wszystkim przejmujesz na zapas. A najcudowniejsza dieta, nie zrekompensuje negatywnych skutków, stresu.

Dano wiem, ze chciałaś mnie wesprzeć ,ale takie  mentorskie słowa nie działają dobrze. Mogę tylko czuc się winna. Chyba nie myślisz ,ze ja nie biorę sobie tego do serca( ba! do głowy) i nie martwię się działaniem stresu na mnie. Niestety jedni rodza się optymistami , drudzy uczą się tego całe zycie. BYłam optymistką we wczesnej młodości  przez całe 7 lat chorowania mamy  nie dopuszczałam myśli( chociaż moje rodzenstwo usilnie chciało mnie oswiecic) ,ze ona  może umrzec . W wieku 18 lat, wychowana pod kloszem i na fujarę , zostałam bez matki, po roku bez ojca bo ożeniwszy się wyjechał na drugi koniec POlski .W efekcie- sama ,ze swoimi demonami ,jak trafnie kiedyś powiedziała Perła. Potem inne stresy..Gdy czekałam na wynik wznowy tez byłam optymistką..Nie chcę się tłumaczyć( tylko szukam zrozumienia) ,ale zrobiło mi się przykro (cyt. ta nadzieja przekazywana innym ,ta najcudowniejsza dieta ( czy lepiej o tym nie pisać, bo się osmieszam?) )wiem,że z troski pisałaś  ,ale co mam zrobić? Nagle stać się tobą i odczuwać tak jak ty? Na tej samej zasadzie powiem -zrob cos bym tak odczuwała!Sorx ,może zbyt emocjonalnie ,ale taka jestem!
Hamaczku  ...  musimy w to  wierzyc...

[DanaPar]

Amorku, przepraszam jeśli to tak odebrałaś. Nie będę pisała, że miałam dobre intencje, bo w to nie możesz wątpić. Chciałam wstrząsnąć. I udało się, ale w tym złym znaczeniu.
Ja nie jestem urodzonym optymistą. Miałam też wiele trudnych momentów w życiu, gdy sobie kompletnie nie radziłam. Może dlatego obecne problemy znoszę lepiej, bo się zahartowałam. I jak piszesz, optymizmu uczymy się przez całe życie. Każda sytuacja jest inna i na pewno powinno się o problemach pisać, a nie zamykać z nimi sam na sam. Tylko szybciutko, po czymś trudnym, bolesnym, poszukać (zbilansować) czegoś pozytywnego.
Amorku, przepraszam, tak jestem gruboskórna, ale życzliwa 

[lulu]

No to witaj Dana w klubie. Mnie prócz miana gróboskórnej, to jeszcze dorzucają "zimna". Z tego też powodu staram się nie zajmować stanowiska "pocieszacza", bo mi to nie najlepiej, ba, okropnie wychodzi. Jeśli nawet zdarzy się i nie powstrzymam zapędów, to jeszcze słyszę, nie każdy jest tobą.

[Amor]

Dana- wiem, ze chciałaś dobrze ,napisałam to. Mną nie potrzeba wstrząsać , bo ja  sama sobą wstrząsam, a jak nie daję rady muszę wspomoc się tabletką. I tak jestem z siebie dumna ,ze nie biorę ich na okrągło mimo słabej psychiki. Mój rozsądek niestety nie zawsze zwycięza z cialem ,lękiem jaki go paraliżuje. A zrozumieć może mnie tylko ten kto odczuwa cos takiego samego. Lepiej, bezpieczniej ( by kogos nie urazic) jest po prostu być  z nim w trudnych chwilach, mowic mu ,ze się nie wątpi w dobre zakończenie  niż go opierniczac. Oczywiście błędy zdarzają się kazdemu, ja tez je robię!
Lulu- nie każdy jest  czy potrafi być tobą ,czy odczuwać jak ty! Nie wiem kto ci to powiedział ,ale czy to nie jest prawdą?

[lulu]

Amorku, ja wiem, że nie wszyscy są tacy sami, ale czy dla tego , że ja taka jestem, to mam obrywać za to. Czy to, że w sytuacjach trudnych daję sobie radę ... tylko kto wie ile mnie to kosztuje, ale po prostu nie mam innego wyjścia, muszę polegać tylko na sobie. Czy jeśli otwarcie mówię, że nie rozumie takiego, czy innego zachowania/reagowania, to jest źle ... ja nie mam za złe tego, że ktoś jest inny, inaczej reaguje/odczuwa, ale czy należy mnie zmuszać do podobnego odczuwanie/reagowania ... przecież to paranoja.
Nie mogę się stać innym człowiekiem niż jestem.