Fajny film wczoraj widziałam

[mag]

tak, dla mnie - jak pisałam - to nie była normalna rodzina,
zapewne się kochali, ale bardzo dziwnie,
Zofia kochała swoich panów poddańczo,
rodzice kochali Tomka, ale jakoś 'ułomnie' - za ograniczeniami ojca (według mnie mocno zaburzonego) i bezgraniczną miłością matki poszło to, że nie udźwignęli jego choroby,
albo mi się tak wydaje  - ale ciągle o nich myślę

[agawa]

Betty - Zastanawiałam się, czy to nie ona okupująca łazienkę u niego...?

Mag, myślę, że nie udźwignęli choroby syna, bo oni ją stworzyli.

[mag]

nie chciałam być tak dosłowna - ale na bank w dziwnej rodzinie dorastał

[Mirusia]

Hmmmm.........,
ciekawe co piszecie.
Rodzina mocno dysfunkcyjna, to prawda,
ale ja nie obieram tego tak czarno.
Ile w nas samych jest takich rzeczy.
Patrząc na obraz cały czas starałam się wytłumaczyć pewne zachowania,
i najwyraźniej dobrze mi to wychodziło, bo jednak mój odbiór tego filmu był inny.
Nie lubię w takich sytuacjach definiowania.

A może coś ze mną nie tak, hmmmm.......... 

[mag]

Gadałam dziś ze znajomym, który Tomka znał. Zapytałam, czy kreacja przesadzona w środkach. Usłyszałam, że absolutnie nie; że Tomek właśnie taki był. Dokładnie taki.

znalazłam na YT filmik (obok jest druga część) i z tego filmu raczej Ogrodnik nie korzystał - chyba, że to Tomek opanowany, na użytek programu telewizyjnego:

https://www.youtube.com/watch?v=hcLqO5xU6c0


zupełnie inne wrażenie odnoszę tu, gdzie jest tylko Tomka głos - tu mi się Ogrodnik sprawdza:

https://www.youtube.com/watch?v=6GifAoNZuQc

[agawa]

Podczas filmu przypomniała sobie, że widziałam program z Tomkiem B. "Wieczór z wampirem". Bo głos pamiętam dobrze. Sylwetka była jakby zakryta niepamięcią.
Nie wiem oczywiście - czy w filmie obejrzeliśmy każde z wcieleń Tomka. Zapewne miał ich wiele. Tych odsłon, gdzie ludzie widzieli spokojnego, opanowanego faceta - pewnie też miał wiele. I pewnie miał (jak większość ludzi) chwile szalone, pełne gestykulacji i przerysowań. Może miał tych drugich więcej niż powszechnie się zauważa? nie wiem; pewnie mało kto wie z całą pewnością. Z całą pewnością w radiu słyszeliśmy opanowanie, wyważenie, namysł nad słowami.
I pewnie w filmie pokazano - dla podkolorowania - głównie te chwile, gdy szaleństwo czy rozpacz brały górę. Czy Ogrodnik przerysował? Znowu: nie wiem i pewnie mało kto wie z całą pewnością. Ale z pewnością ludzie pamiętają te chwile, gdy zachowywał się mniej konwencjonalnie (scena w filmie, gdzie wraz z rodzicami w mieszkaniu wita gościa, który przyjechał kupić obrazy ojca), bo te chwile się zdarzały często. Może były nawet rodzajem jego znaku rozpoznawczego obok spokojnego, jakby sennego - głosu w radiu?

To takie wolne myśli, a raczej wędrujące wolno skojarzenia... Pewnie 'prawdy' tu nie dojdziemy

[Perła]

Byliśmy wczoraj z Markiem. Po wyjściu z kina  stwierdziliśmy, że kreacje aktorskie tak, ale że film coś jakby nie teges....
A teraz co? Siedzimy przy winie i serach i co? Tylko o tym filmie gadamy...Od dwóch dni gadamy.

[agawa]

ale - co gadacie?
powiedz, powiedz... plis
Bo mi ciągle w głowie siedzi...

[Perła]

Dosyć chaotycznie...przeżywamy to ich życie.
Tam nie było żadnego wypierdu (bo wypierdy Tomka też stały się rutyną)...taka monotonna codzienność, zwłaszcza myślę tu o Zosi. I to gotowanie (w pewnym momencie co innego dla każdego, nie ma tego w filmie), to pranie, sprzątanie...zapierd...nie przy tych facetach, matkach. Wyobrażacie sobie mieszkać z matką i teściową?  I ta sztuka rodząca się w ciasnocie,pomiędzy meblościankami...Te ich rozmowy, kiedy siedzą na oddzielnych łóżkach w sypialni, scena z Tomkiem, który przytula się do trupa matki, bo ojciec się przytulić nie da. I ten widok Beksińskiego w przedpokoju (na finale)...samotny mężczyzna w pustym życiu.
Kurcze, cały czas nam to  głowach biega i jakoś przygnębia.

[Nastja1989]

A ja dzis idę do kina na "Wołyń". O ile mnie żołądek przestanie dokuczać. 

[oooAncia!]

Polubiłam pisanie Cieślara. On także napisał co nieco o Ostatniej rodzinie https://www.facebook.com/profile.php?id=100001498432805&fref=ts

Chyba jednak do tego filmu muszę dojrzeć.

[agawa]

Polubiłam pisanie Cieślara. On także napisał co nieco o Ostatniej rodzinie https://www.facebook.com/profile.php?id=100001498432805&fref=ts

O, dzięki Też pana polubiłam Napisał tak - jakby siedział mi w głowie No i charta ma 

Perło, wiesz - myślę, że tak działa na wrażliwe osoby dotknięcie szaleństwa. Najbardziej nie lubię, gdy rozmawiam (po obejrzeniu filmu szczególnie) z ludźmi i widzę oznaki podobnego szaleństwa (lub mi się wydaje  ) - od razu w mózgu pojawia się kolejna scena z filmu, brrrr....

Aha - na Wołyń nie pójdę. Nie mam w sobie ani krztyny miejsca na ból...

[aquila]

a ja pójdę

[agawa]

Jeśli macie po drodze - polecam

Szanowni Państwo,

Zapraszamy na kolejne tej jesieni spotkanie psychoanalizy i filmu. Tym razem będziemy oglądać i dyskutować najlepszy film festiwalu w Gdyni, obraz Jana P. Matuszyńskiego - "Ostatnia rodzina".

Jak zwykle postaramy się sięgnąć głębiej, zrozumieć więcej i poszerzyć spojrzenie dzięki wymianie myśli z zaproszonym Gościem.

"Opowieść o Beksińskich staje się intymną opowieścią o naszych własnych rodzinach: zawsze kalekich, balansujących między „razem” i „obok siebie”. O domach, w których ścierają się egoizm i opiekuńczość, spokój i lęk. Matuszyński wydobywa jednak coś więcej – mimo skrajnych emocji i tragicznych wydarzeń Beksińscy są wciąż razem. Biorą siebie z całym dobrodziejstwem dziwactw i ekstrawagancji, blokad i niespełnień, mimowolnych rytuałów i bolesnych czasem nawyków" za: Paweł Felis, GW

Partnerami wydarzenia są: Ośrodek Psychoterapii i Myśli Psychoanalitycznej (www.opmp.pl), Kino CharlieMonroe Malta oraz Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychoanalitycznej

Archiwum dotychczasowych projekcji:
www.wlkolo.ptpp.pl/otwarte-kino/

Bilety: Kino Malta

https://www.facebook.com/events/1779433558987893/

[Nastja1989]

Aquila i jak wrażenia po Wołyniu?