Fajny film wczoraj widziałam

[mag]

w tym samym? w New Jersey?
wow 
to powinnaś obejrzeć film 

[amado]

dokładnie tym samym i tam też było kręcone
spore miasteczko, ale sławę ma kiepską i w pewne rejony lepiej się nie zapuszczać

[agawa]

Szukałam natchnienia, żeby o Patersonie napisać - a tu jest  Mag, jesteś niezawodna
Oprócz poezji w codzienności, oprócz Patersona w Patersonie - miałam jeszcze myśl, że jest to również film o tym, jak będąc złamanym można się podnieść i znaleźć coś ważnego w życiu. Skąd to złamanie? Był żołnierzem  marynarki wojennej, widzimy zdjęcie w mundurze na stoliku; marzy w głębi duszy, że i jego zdjęcie zawiśnie w barze; rzuca się fachowo na 'napastnika'... to poszlaki, że coś z dawnego życia  w nim zostało.
Zostały mi w oczach sceny z poranków - pełne zwykłej czulości,  w której bohaterowie są jak w powietrzu. Zatęskniłam. I zastanowiłam się - co z czułością we mnie? gdzie ona się podziewa? I odnalazłam. Czekała, aby powrócić.
Wzajemna troskliwość o siebie nawzajem - cudna, rzadko spotykana w codzienności. I wyzucie z agresywnych emocji... Jakby ich nie było, jakby można było je zostawić gdzieś daleko - a może są przekształcone w chęci zrozumienia drugiego człowieka.
A pis - rewelacja Aż mi się buzia uśmiecha - psi komentarz do życia bohaterów

A miasto? brzydkie, zapyziałe, brudne. A jednocześnie pełne pięknych ludzi. Wystarczy przysiąść się na murku do kogoś, lub pozwolić, aby ktoś przysiadł się do ciebie

[DanaPar]

Agawo, potrafisz zareklamować film, nie byłam, ale kto wie 

A pis - rewelacja Aż mi się buzia uśmiecha - psi komentarz do życia bohaterów

pis, chyba pies, już się przeraziłam, gdyby nie druga część zdania, że masz skojarzenia z pisem

[agawa]

😝 PiS ciagle w tyle głowy, niestety 😤

[Becia]

dzisiaj byłam na "Konwoju" z moim ulubionym aktorem - Januszem Gajosem w jednej z głównych ról
po ok. pół godziny seansu spotkała nas zaskakująca, jak na te czasy, "atrakcja" - 20 minutowa przerwa spowodowana awarią projektora 

Konwój to ciężkie, mocne kino
oprócz Gajosa w roli dyrektora więzienia, świetna rola R. Więckiewicza, jako zaćpanego i zapijaczonego klawisza
świetne zdjęcia, ujęcia z bardzo bliska, co potęguje jeszcze gęstą atmosferę napięcia...
polecam

[TOJKA]

nie ja widziałam i nie wczoraj 
Starsza była i dzisiaj widziała 
"Sztukę kochania" 
jej ocena: film świetny, warto iść,
ludzie nie mogli wstać z foteli w kinie, tak ich wciągnęło to kochanie 
przy wyjściu można było usłyszeć: najlepszy polski film jaki ostatnio widziałam/łem

jakoś nie ciągnęło mnie na ten film
po obejrzeniu zajawek, po poczytaniu o filmie, myślałam: eee kiepski będzie, obejrzę później w necie
tym bardziej, że dla mnie Wisłocka = Sztuka kochania = koniec lat 70-tych = moja młodość i najpiękniejsze chwile życia - jakoś nie mogę sobie wyobrazić tego wszystkiego na ekranie = to nie może być aż tak dobre
no a ponoć jest

no to trza pójść/ jutro, o 14-tej

[agawa]

Konwój przede mną; zobaczę koniecznie, bo i Gajos i Więckiewicz 

A na Sztukę kochania - oczywzda oczywizdość - iść trzeba. Jest dobry. Nie aż tak, jak sobie imaginowałam, ale jednak zdecydowanie wart obejrzenia.
Historia opowiedziana sprawnie, choć pod koniec narracja się trochę rwie; jakby do opowiedzenia było znacznie więcej niż scenariusz mógł pomieścić. I niedosyt zostaje.
Dla mnie - scenografia: rewelacja. Niezwykle skrupulatnie, a jednocześnie z ciepłą nostalgią i wynikającym z niej podbarwieniem, przedstawienie lat 50-tych, 60-tych, 70-tych... eh, chciałoby się powiedzieć: pięknie było 
Aktorsko: w punkt. Boczarska, bez ściemy - rewelacja. Adamczyk: aktorka klasa mistrzowska. Lubos: dla mnie objawienie; rola zagrana z taką lekkością, wdziękiem, ach - budzi się pragnienie o kochanku idealnym 
Zresztą nie ma roli, nawet epizodycznej, która pozostawia w obojętności; Stenka  Szyc  Kot  i tak dalej i tak dalej 

No i ta nostalgia za tamtymi czasami... A że przypadały też na moją młodość - tym bardziej pięknie i nostalgicznie 

dopisek:
biograficznie również dla mnie - sporo nowych i zaskakujących informacji: lata wojenne Wisłockiej - chwila zadumy nad pokoleniem, nad ich traumami, które miały swoje konsekwencje. Ale też sprostowanie w oglądzie życia pani Wisłockiej - to życie w trójkącie... to nie tak, jak wszystkim się wydawało  Żadnych trójkącików nie znajdziecie 

[roza3]

też byłam  wczoraj
cudny 
te bokobrody...szerokie spodnie i krawaciki...mebelki z mego dzieciństwa.....dbałośc o szczegóły.....nawet te pukielki pod pachą  i pępkiem takie ówczesne 
no i te dancingi .....kto sie dzisiaj tak bawi 
powiało tęsknotą za tym co nie wrati

biograficznie mnie nie zaskoczył, bo czytałam ostatnią książkę o Wisłockiej, ale tym bardziej byłam ciekawa jak to wyjdzie na ekranie
a Lubos...no_no....zawsze gra takich zakapiorów (czyt.ruskich bajcow).....a tu 
Stenke poznałam tylko po głosie 

[madzia_61]

ale chyba Boczarska klasa w sama w sobie ,koleżanka była wczoraj na filmie  i  rozpływa się nad śmietanką naszą aktorską ,za czasami ,za filmem ,mistrzostwo oceniła  

[agawa]

i jeszcze w sprawie dansingu w filmie śpiewa Ania Rusowicz "W co mam wierzyć..” Miry Kubasińskiej i Breakout'u 
Dbałość o szczegóły - niesamowita

[Perła]

A propo dancingu...widziałyście te osławione (nagroda w Sundance i recenzje w Stanach, że to lepsze od La la landu), nasze " Córki dancingu" ? Dziś se zasiądę i luknę, właśnie mi się kino ściąga. Na Lala, jakoś mi się nie chcę, już czuję co to za kino. Moje kumpele były i dziwią się za co aż tyle nagród i nominacji. A ponieważ gust filmowy mamy  identyko... Agawo, wyciskacz łez , co nie?

[agawa]

wyciskacz łez , co nie?

Noooo 
Wg mnie film trzyma jedynie zakończenie - mało typowe dla romansideł, takie bliżej życia, a jednocześnie ładnie pokazane. Film nudnawy, przewidywalny, bez hitów muzycznych. Też się zastanawiam za co te nagrody 
Broni się jeszcze gra aktorska  - i Ryan Gosling i Emma Stone - świetni. ALe może po prostu musical  to nie moja bajka? Choć np. Chicago bardzo mi się podobało. I Nędznicy też bardziej niż mniej.
A Lalaland to film na miłe i bezstresowe spędzenie czasu, a gdy się wyjdzie - nawet nie bardzo jest o czym ze współoglądaczem pogadać 

Córki dancingu przede mną

I jeszcze dopowiem - zarejestrowałam się w Netfix. Mam miesiąc coby się ogarnąć, czy płacić, czy zrezygnować. Macie doświadczenia? Korzysta ktoś? Na razie wczoraj przeglądałam bazę filmów; spora jest, choć w większości nie znane mi tytuły.

[b_angel]

o córkach dancingu chyba już tu pisałam - mnie kopara opadła - zajebisty film
lalaland - przyjemny filmik do obejrzenia i posłuchania - bo muzyczka fajna, ale dupy mi nie urwał  też się zastanawiłam skąd aż tyle nominacji

[mag]

od końca zaczynając:

- "Córy" mam wielką chęć zobaczyć, choć byłam niechętna - ale po zwiastunie przygotowanym na rynek amerykański się zachęciłam, na bank zobaczę!

- "La, La Land" - odpuściłam, bo śpiewające filmy raczej mnie nie biorą, na "Mammamija" co chwila wybuchałam śmiechem, i nie były to momenty humorystyczne, tylko po prostu jak nagle Bond (czy Darci) zaczynał śpiewać swoją kwestię, to dostawałam ataku śmiechu... za co przepraszam 

- byłam w sobotę na "Sztuce kochania" i przychylam się do Waszych opinii - warto zobaczyć, bo i życie ciekawe miała kobieta i pokazali to zgrabnie, a Lubos to mój ukochany brzydal od dawien dawna - kiedyś, obejrzałam DWA SEZONY (!) beznadziejnego serialu w którym grał rolę drugoplanową i ze swoją partnerką kradł cały film wypłowiałej i bezpłciowej parze głównej, chyba to było coś z końcem świata w tytule, nie pamiętam i za to nie przepraszam 

a cała scenografia i kostiumy, którymi się zachwycacie też mnie urzekły, choć chyba dużo lepiej było w "Zjednoczonych stanach miłości" i "Jestem mordercą" (polecam oba bardzo_bardzo)
w tym pierwszym i w "Sztuce kochania" zagrał nawet 'mój' szlafrok, taki pikowany materiał w różyczki - miałam za młodu - jego wątpliwa uroda tłumaczy moją zdecydowaną niechęć do szlafroków w dorosłym życiu i za to też nie przepraszam