Fajny film wczoraj widziałam

[mag]

Dziś chwilę rozmawiałam z pewnym młodym o wrażeniach z filmu. Powiedział: odechciało mi się wojny na zawsze. Chyba o to też chodziło Komasie; żeby pokazać nie bohaterstwo, nie lekcję historii, a po prostu jakąś rzeczywistość

o to_to!

[TOJKA]

znaczy...jeszcze nie widziałam
ale kciałam zapytać
była któraś z Was na Relidze?
boooo nie wiem, czy faktycznie warto wydać parę złociszy
czy poczekać aż sie w necie pokażę

[mag]

wieczorem Ci powiem 

[lulu]

(za Wisłą stoją "Ruscy" i zaraz wejdą, by wspólnie pogonić Niemców),
istotnie za Wisłą stali ruscy ale byli tam też Polacy, był tam mój ojciec, bardzo chcieli iść z pomocą. Powiedzieli, że nie chcą zabierać broni, byle tylko ich puścili. Odpowiedź była krótka, kto ruszy kula w łeb.
Byliśmy w tym miejscu, ojciec nam to wszystko opowiadał, pokazywał dom z którego kobieta przynosiła im "jedzenie", czasem kasza na wodzie, ziemniaki a jak się zdarzyła jakaś omasta to było święto.
Nie lubiłam, nie lubię i na pewno nie polubię filmów wojennych. Wystarczą mi rodzinne opowieści o tym co obie rodziny przeszły, mojej mamy, mojego taty. To nie jest jakaś fabuła, to było ich życie.

[agawa]

(za Wisłą stoją "Ruscy" i zaraz wejdą, by wspólnie pogonić Niemców),
. To nie jest jakaś fabuła, to było ich życie.

Lulu, Miasto 44 pokazuje właśnie życie. Dlatego jest tak przejmujące. Na prawdę uważam, że każdy młody, który z pierwszych ust nie poznał tej historii, powinien ten film zobaczyć, aby sobie w mózgu wyrównać to, co zajmują gry komputerowe, w których ma się 10 żyć...

była któraś z Was na Relidze?

Byłam. Widziałam. Bardzo dobry. Rola Kota mistrzowska.
Ale… hm… czegoś mi zabrakło. Może zabrakło mi tzw didaskaliów, np. prywatności Religi (relacja z żoną okrojona), albo relacji rodzinnych z rodzicami (ani słowa o tym). Dla mnie niezwykle ciekawe by było zrozumienie, skąd w nim taka determinacja i pasja.
Rozumiem, że nie o tym jest ten film.
Ja w nim widziałam oprócz sylwetki Religi (raz jeszcze: znakomita rola Kota), opowieść o przyjaźni, która powstała z połączenia pasji pracy i niezwykłymi osobowościami. Aż mnie trochę zazdrość wzięła, bo swoich kilka lat przepracowałam w szpitalu, i wiem, że taka atmosfera, jak ta pokazana w filmie, jest czymś niezwykłym. 
Tojuś, odpowiadając na Twoje pytanie - jeśłi pójdziesz, nie będziesz zawiedziona, ale jeśli poczekasz… też będzie ok

[mag]

lulu, oczywiście, że Polacy też tam byli, film opowiada przecież prawdziwą historię,
tylko główni bohaterowie żyją zmyślonym życiem, ale przecież w realiach Powstania,
w filmie jest mowa nie tylko o "Ruskich za Wisłą", ale i o Polakach - żołnierzach 1 Armii Wojska Polskiego pod wodzą Berlinga,

właśnie wróciłam z filmu "Bogowie" - jestem zachwycona rolą Kota!
jest genialny!
warto było czekać na niego i dobrze, że czas jakiś temu zniknął z ekranów, bo był to już czas, kiedy wyskakiwał nawet z lodówki 
warto iść do kina, film jest naprawdę świetny - można na nim i pośmiać się w głos i mocno wzruszyć,
to kawał solidnie przedstawionej historii polskiej transplantologii,
mnie dodatkowo wzruszały obrazki jakby żywcem wyjęte z mojej młodości, te meble, samochody, telefony, ubranka...
wszechobecne papierosy, fusiasta kawa i szklanki 
no i troszkę z mojego pracowego życia (tak, tak, kiedyś pracowałam  ) - mój szef, profesor Czaplicki, współpracował z doktorem Zembalą nad przeszczepem serca od świni - temat ten tylko muśnięty w filmie, ale jak najbardziej prawdziwy (to co pokazał film, to nie była tylko fanaberia i jedyna próba)

no i koniecznie muszę zwrócić uwagę na ostatni kadr filmu - nakładka sceny z filmu z oryginalną fotografią, którą zna cały świat dzięki fotografowi National Geographic - zmęczony Religa na sali operacyjnej po skończonej operacji:

FOTKA

a co ciekawe film Miasto 44 też kończy się nakładką - tym razem obrazu filmowego na teraźniejszy widok na Warszawę z drugiej strony Wisły, zza zburzonego mostu Poniatowskiego,

P.S. chodzę do kina często - nie pamiętam, by na sali było tyle osób, co dziś - to był 4 dzień wyświetlania filmu i tylko dwa pierwsze rzędy były puste, a sala była z tych większych - siedziałam w 10 rzędzie a nade mną było jeszcze z 8, a siedząc na miejscu 18tym byłam tak bliżej środka
szok

[hamak]

To idę. I małża bierę.

[renifer]

Cieszą mnie Wasze recenzje, bo mnie moja mamuśka namawia na ten film. Idziemy!

[agawa]

z dzisiejszego fejsa -
"Film "Bogowie" jest dowodem na to, że dobrego polskiego lekarza łatwiej spotkać w filmie niż w przychodni. Dlatego Tomasz Kot otworzył gabinet na Żoliborzu."https://www.facebook.com/andrzej.ballo

[braja]

Wczoraj obejrzałysmy z mamą "Bogów". Bardzo mi sie podobało! Nie tylko historia jest dobrze opowiedziana,ale i sposób filmowania coś w sobie ma. Kot jest rewelacyjny! Mam nadzieję, że biedaczek nie przypłaci tej roli rakiem płuc, bo palił tyle ze aż mi duszno się robiło od patrzenia 

Kurcze, czy dzisiaj mógłby powstać taki zespół i taka klinika? 

[TOJKA]

a mnie się przypomniało, że w ramach odbywania stażu mój kolega z szalonych lat 80-tych, odbywał część stażu właśnie w klinice prof. Religi; nie został jednak sławnym transplantologiem,ale za to ponoć całkiem nieźle sobie radzi jako anestezjolog (w mieście naszej kol. mag )
a na film się wybieram jutro, noooo chyba, żeby chłop ze mną chciał iść, wtedy dopiero w łikend 

[hamak]

A ja mam pytanie dziwne nieco... do tych, co już były/byli.
Jak myślicie, gdzie lepiej obejrzeć Bogów: w sieciówce, gdzie sale wielkie, czy w niedużej, kameralnej sali naszego "starego" kina (starego, ale też jednego z najnowocześniejszych technicznie w Polsce)?

[mag]

"stare" kino hamaczku!
koniecznie

ja przez pierwsze 30 minut filmu fukałam na boki, bo żarli tę kukurydze jak świnie! fuj!
po 30 minutach kukurydza im się kończy nawet w tych wielkich kubłach...
ludzie są dziwni, idą do kina i muszą kupić wiadro syfu - inaczej seans się nie liczy,

jak tylko mogę, chodzę do kina studyjnego - ale nie wszystkie filmy tam są - czasem idę do wielkich molochów, bo mam je bliżej niż studyjne, ale przeważnie - zwłaszcza jak jest pełne kino, czyli popularny tytuł - muszę słuchać odgłosów szperania w kuble i przeżuwania... wrrrr

[hamak]

No cóż, w naszym niedużym miasteczku, żeby "stare" kino przetrwało przy molochu, musiało też pójść na ten układ z kukurydzą, niestety... Chodzę do kina bardzo rzadko i lubię tu, bo przeważnie filmy grają z poslizgiem i na sali jest najczęściej tylko kilka osób, które nie zdązyły tam albo, jak ja, czekały na tu. No ale teraz taka produkcja i to równocześnie... Pozostaje mieć nadzieję, że najwięksi pożeracze poszli/pójdą jednak do wielkiego H.

[agawa]

i dlatego chodzę do molochów  bo film bez popcornu się nie liczy 

Ale co ciekawe, do głowy mi nie przyjdzie, aby w studyjnym oglądać się za chrupaniem; pewnie dla towarzystwa głównie wcinam; wtedy chrupacze z boku nie przeszkadzają