Wspominamy Krivika (Kasię)

[mag]

Kasia o najcudniejszym uśmiechu...
ten uśmiech zapamiętam!
i nasze wspólne ćwiczenie na warsztatach...


smutno strasznie...

[agawa]

Nie zdążyłam poznać Kasi. Pozostanie jedynie chwila wymiany kilku słów, spojrzeń, uśmiechu z warsztatów. Smutno, smutno...
Po raz kolejny przychodzą na myśl słowa: spieszmy się kochać ludzi.... Kasię mogę poznać lepiej wyłącznie z Waszych wpisów. Przypominam sobie jej uśmiech, wydobywam z pamięci obraz, gdy pokazywała jakiś fragment siebie -  coś energicznego a jednocześnie nostalgicznego - podczas warsztatu tańcem i ruchem.
Tak niewiele zostało Tak chciałabym więcej. Nie zdążyłam...

[ptaszyna]

 

[Becia]

smutno i żal...

[Barbara]

  Smutek, żal, brak słów Bardzo współczuję Bliskim Kasi.

[TOJKA]

poznałam Kasię na czerwcowych warsztatach
przyjechała "wesołym śląskim pindolino"

ten jej uśmiech i kurwiki w oczach 
taaaak to pamiętamy wszyscy, bo tego zapomnieć się nie da

troszkę przypominała mi dani
nie gadała o przerzutach, nie męczyła innych chorobowymi opowieściami,
wesoła, uśmiechnięta jajcara siedząca na pierwszej imprezie naprzeciwko mnie na ławeczce w amfiteatrze ..... taką ją zapamiętam 

[Krynia58]

 
Tak bardzo smutno.....żegnaj, a raczej do widzenia Kasiu

[marzena72]

Bardzo ,  bardzo smutno 

[Beatrycze]

Dziś się dowiedziałam, że Kasi już nie ma. Szok, totalny smutek i żal.
Poznałam Kasie w czerwcu na warsztatach, a raczej w pociągu, świetna dziewczyna, uśmiechnięta. Dziś cały dzień mam przed oczami to fajne zdjęcie z nią pod taką wielką gitarą. Byłyśmy po warsztatach razem z innymi dziewczynami w parku i jadłyśmy obiad we włoskiej pizzerii.   
Trzecia bardzo dołująca wiadomość w tym tygodniu.
Tak bardzo smutno...