walczę i mam nadzieję

[eliza]

słuchajcie minęło 6 dni i zaczyna byc lepiej. teraz 2 tyodnie na wytchnienie, aby brnąć dalej, dzięki za wsparcie

[hamak]

  To już jeden wielki krok do przodu

[Natalia]

Przytulam Eliza,już część zaliczyłaś.Dbaj o siebie

[eliza]

A już z jęczałam, jak mogłam się na to znowu zgodzić, ale po trochu do przodu i wróciłam między żywych. Pozdrawiam

[mag]

dzielna jesteś bardzo elizo!!!

jak tylko zaczyna być troszkę lepiej, to człowiek zapomina te złe momenty - teraz przez dwa tygodnie wolności 

[TOJKA]

teraz przez dwa tygodnie wolności 

ale ta wolność winna być okraszona dobrym jedzonkiem i rozrywką
jedzonko, coby wspomóc organizm
rozrywka, coby wspomóc psyche

najważniejsze, że doszłaś do siebie

[eliza]

 Słabiutka trochę jestem dziewczyny i pocę się jak uczeń przed egzaminem, ale dziś wsiadłam za kółko. Co prawda z musu, bo dziecko mi się pochorowało i musiałam pojechać, bo nie miał kto do lekarza zawieżć biedaczki. Ale dobrze mi to zrobiło fizycznie i również na psychikę, bo tak normalnie, po tym tygodniu leżenia , "zdychania", ewentualnie wożenia przez innych, w końcu zrobiłam coś normalnego. Poczułam się jak człowiek po prostu. A właściwie jak matka - Polka, chora, ale dziecko wiezie jak trzeba, no nie. Dzięki za biegunkowe i inne rady. Buziaczki! 

[hamak]

 

[lulu]

Dobrze że ruszyłaś się. Ja też z musu musiałam i dałam radę. Autko jest wygodne, bo jest gdzie przesiąść.

[eliza]

  Biegunkowe były oczywiście w innym wątku. 

[DanaPar]

Elizko, łóżko wciąga i osłabia, nawet zdrowego 
każde działanie odsuwa myśli od choroby 

[eliza]

To może powinnam do pracy wrócić? trochę o tym myślę, bo 6 kończy mi się rechanilitacyjny, mogę dostać jeszcze 2gie pół roku jak dadzą, albo wrócic, Jeszcze 8 tygodni urlopu czyli gdzies do 6 lutego. Co Wy o tym myślicie. Jestem w domu od 4XI2014.

[agawa]

Elizo, trudno tak radzić nie znając Twoich uwarunkowań, np. rodzaju pracy, ale też Twojego samopoczucia i chęci pracowania. To Ty sama musisz podjąć decyzję. Każda z nas, pisząc tutaj, będzie pisać tak naprawdę o sobie i swoich potrzebach. Dla mnie długi czas bez pracy jest niewyobażalny, dlatego wróciłam tak szybko, jak tylko czułam się do tego gotowa. Byłam przekonana, że dłuższe pozostawanie w domu bardziej by karmiło moją chorobę, w tym chorą duszę niż praca.

[mag]

elizo,
wszystko zależy od Ciebie 

ja przed chorobą nie pracowałam, więc i nie miałam do czego wracać, poza tym jestem typem, który się sam ze sobą nigdy nie nudzi 
ale wiem, że są dziewczyny, które dopiero jak wróciły do pracy, to poczuły się lepiej, bo miały się czym zająć i nie było czasu na czarne myśli,
z drugiej strony dobrze jest mieć czas i poświęcić go sobie, odpoczynkowi, dbaniu o siebie...

wszystko zależy od tego jakim typem jesteś 
no i jak tam układy w pracy - kasa się przyda, czy nie, zwolnią jak nie wrócisz, czy nie - teraz trzeba patrzeć na wszystko 

[eliza]

pracuję w szkole podstawowej, jestem nauczycielem, boję się troche o odporność, bo dzieciaki itd.., kasa potrzebna, mój mąż jest od kilku lat niewidomy, dostał marna rencinę i właściwie ja cały dom trzymam, a dzieci w domu jeszcze 4. troche tez boję się czy mnie nie zwolnia, ale z drugiej strony jak mają to po powrocie, jak będę musiała chodzic na zwolnienia przez ta chemię, to tez źle. Wróciłabym, bo duszę sie w domu. Nie zbraku zajęć, czy nudy, ale wciąż tkwię w tym choróbsku. tylko szpital, lekarze i .... Może przestałabym mieć czas na myslenie... nie wiem, wszystko naraz...