"Mówię to, co myślę, a myślę, co mi się podoba"

[hamak]

taaaa, ubrać w słowa... tyle się tych słów pcha czasem do głowy, że ogarnąć trudno, tym bardziej, że najsampierw lecą te niecenzuralne 
i jakby nie one - można by książkę napisać - tytuł już mam: "Rozeszło się po kościach" 

Mag, litości  
W kwestii tapety pozwolę sobie zdania nie zabierać, ale pewnie się nie znam
W kwestii chemii - trzymam, niech toczą dalij

[Amor]

Mag uwielbiam cię, do "Rozeszło się po kościach" konieczny tom pierwszy- "Dostałam w kość" 
 cudnie, że wyniki  pozwalają na dalsze leczenie, niech tak zostanie
brawa za spacerowanie i tysiące kroków
fajnie, że zakwitł pomysł z tapetowaniem ( tapeta bardzo ładna), za tydzień powinna pojawić się już prawdziwa wiosna

[lulu]

Ta tapeta w kuchni podoba mi się, bo taka kolorowa. Ta Twoja taka spokojniejsza.

[Parabola]

Bardzo ładnie wyglada z tymi białymi/jasnymi meblami 

[Natalia]

Mag

[Monia_Lissa]

Fajnie!
Ja też mam mnóstwo planów i też czekam na ciepełko za oknem.

[oooAncia!]

Tytuł mnie powalił na łopatki 

[danuta]

Mag,  masz talent niezaprzeczalny, zapisuję sie na pierwsze wydanie pierwszego tomu 
Cieszę się z dobrych wiadomosci o leczeniu
Tapeta też mi się podoba
Jestem na tak
 

[DanaPar]

też z niecierpliwością czekam na pierwszy tom i już go zamawiam
Talentów nie wolno marnować 

[renifer]

Mam podobne kafelki w kuchni tyle że są szare i takie jakby przetarte, wyglądają spokojniej. Tapeta bardzo mi się podoba, uwielbiam te marokańskie motywy

A tytuł mnie rozwalił.

[Becia]

no to już druga książka (po historycznej Pilota) byłaby do wydania 
Mag, nie marnuj talentu 

edit.
trzecia - bo jeszcze przyrodniczo-podróżniczo-przygodowa brai 

[Barbara]

Mag, Twoja tapeta z orientalną mozaiką jest super! Trzymam kciuki za leczenie 

[Mirusia]

Marokańskie wzory są piękne ,
i chyba mnie zainspirowałaś, bo planuję dać panele na ścianę w kuchni,
a właśnie przydałoby się wyraziste wzornictwo.
Były onegdaj piękne, marokańskie, duże, torby damskie.

Za resztę nieustająco zaciskam kciuki i co tylko się da, ale tego już chyba nie muszę pisać,

niech się wreszcie udaje, pogodowo, wyjazd na wieś  ,

i dobrze, że czasami już Ci się udaje "obśmiać" problem

[agawa]

"Rozeszło się po kościach". Uśmiechnęłam się. Trafnie, zabawnie, prawdziwie. I smutnie.
Pisz. Na mnie zawsze pisanie działa pomocnie; we wszystkim.

[mag]

we wtorem wzięłam 4 zastrzyk xgewy, a wczoraj byłam w Bytomiu na kolejnych badaniach krwi,

wyszły jako_tako - leukocyty (po tygodniowej przerwie w rybocyclibie) grzecznie podskoczyły i załapały się na normę, neutrofile stanęły na poziomie 1 (granicznym by nie zmieniać dawki leku, bo dolna norma to 1,9) i to całkiem dobrze, choć od dziś zaczynam 3 cykl leku i neutrofile będą nadal dostawać po łbie...

natomiast bardzo mnie martwią czerwone wskaźniki:
erytrocyty 2,87 (norma 4,2-5,4)
hemoglobina 9,7 (norma 12-16)
hematokryt 29,4 (norma 37-47)
od początku diagnozowania (czyli od listopada) wartości systematycznie spadają,
były w normie, potem poniżej, teraz łapią się już na anemię,
wiem, że anemia jest charakterystyczna przy przerzutach do kości - ale nic się nie zatrzymuje i do ilu tak będzie spadać?

niepokoję się, bo w zeszłym tygodniu zaplanowałam na kwiecień tygodniową wycieczkę do Edynburga (nagle i niespodziewanie, tak że sama lecę a wracam z córkowatą - super pomysł, nie?) i tak bardzo się cieszyłam, bo całkiem dobrze się czułam, ostatni tydzień (to ten z 7 dniową przerwą na rybocyclib, biorę wtedy tylko letrozol) był jakiś taki w moim odczuciu silny...

a teraz boję się lecieć  - nie chcę dziecku narobić kłopotu...
nie mam z kim o tym pogadać, moja, prowadząca badanie kliniczne lekarka jest bardzo małomówna, odnoszę wrażenie, że gdybym ja się nie odzywała, ona porozumiewałaby się ze mną na migi - to mało komfortowa sytuacja 

4 kwietnia mam TK a 9 kwietnia scyntygrafię - to badania z programu klinicznego,
ech, dobrze że chłopina ogarnął te Święta, bo byśmy mieli tylko dwa mazurki pomarańczowe w zasyfionej chacie

może jutro będę myślała o tym bardziej optymistycznie - postaram się