"Mówię to, co myślę, a myślę, co mi się podoba"

[aquila]

no ja np nie zaakceptuję "spolegliwy" w znaczeniu "uległy", ale sama niepoprawnie używam "tudzież"
"proszę panią", " dwutysięczny dwunasty", "100 gram" i inne koszmarki tego typu przeszkadzają mi jak słyszę je od osób, które uważają się za elytę
generalnie podchodzę na luzie, lubię znać zasady, ale niekoniecznie je lubię stosować, najbardziej przeszkadza mi tylko jak jakiś wyraz robi się niewiadomo dlaczego modny, tak jest np. z wyrazem "pochylać się" w znaczeniu zająć się brrrr; raz użyty wogle by mi nie przeszkadzał, jak staje się to nagminne to fuj :p
poza tym lubię słowotwórstwo, przekręcanie wyrazów i tego typu zabawy i nie lubię sztywniaków, którzy tego nie rozumieją

[renifer]

poza tym lubię słowotwórstwo, przekręcanie wyrazów i tego typu zabawy i nie lubię sztywniaków, którzy tego nie rozumieją

Ostatnio coś przekręciłam celowo, a moja T. na to: "polonistka i też nie wie, jak się mówi". Chyba nie uwierzyła, że to było specjalnie

[b_angel]

poza tym lubię słowotwórstwo, przekręcanie wyrazów i tego typu zabawy

ja uwielbiam od zawsze 

ja jeszcze gęsiej skórki dostaję jak słyszę "u elyty" właśnie: tą książkę, tą sprawę itepe

[mag]

przekręcanie i słowotwórstwo kocham!

[hamak]

Ja tuzież, gdyż albowiem tak

Oooo, "pochylać się" - cudne! To drugi po "w sposób szczególny" zwrot namiętnie, do zarzygania wręcz używany przez jedną znaną mi osobę na wysokim stanowisku, uważającą się za wybitną

[renifer]

Pozostaje Ci się tylko nad tym w sposób szczególny pochylić.

[mag]

aczkolwiek nie w dniu dzisiejszym, może w dwutysięcznym siedemnastym  

[renifer]

 

[hamak]

 

[agawa]

 

na poważniej -
wiecie, że gdy przemawiamy publicznie, to takie naleciałości same włażą do języka? Bo nawet gdy obłaskawioną sytuację ekspozycji mamy, to jest to trudne bardzo. I mniej mówię o typowych błędach, a bardziej właśnie o jakichś naleciałościach, zwyczajowych powtórzeniach.
Moi słuchacze kiedyś na obozie integracyjnym sparodiowali moje wystąpienia  Dopiero wtedy usłyszałam, że moim najulubieńszym słówkiem jest... no, wiecie? wiecie?
Wiecie
 - Na_pra_wdę 

I coś, co mnie drażni, gdy słucham ludzi, to własnie nawykowe powtórzenia. A już najbardziej nie znoszę - "eeee.....", wolałabym już przedłużającą się ciszę.

[Perła]

A toście się Agawa z koleżanką dobrały . Ona kończy na "nie?", a Ty często na "tak?" Przy czym to Twoje 'tak?", jest w odróżnieniu od tego "nie?" bardzo eleganckie. Chodzi głównie o zdania oznajmujące, tłumaczące nam coś Ale to ponoć typowe w pewnych kręgach. Pamiętasz panią psycholog, graną przez Ostaszewską w "Body"? Ona też "takowała" i robiła "yhym" na końcu zdania (takie samopotwierdzenie hehe).

[oooAncia!]

Wyhaczyliśmy się kiedyś optymizm Pyrlandczyków: oni kończą zdania słowem "tak". Scyzory wciąż na "nie"...

Zresztą w naszym regionie mówi się podając kierunki czy drogę: w górę czy do góry (co oznacza w prawo) i w dół (czyli w lewo) :-)

[roza3]

mamy klienta który każde zdanie kończy   "no nie? "

oczywiście od razu dostał od chłopaków taką ksywę.....nawet w kompie mam go pod symbolem "nonie"

[DanaPar]

Mnie drażni słowo straszny w znaczeniu, gdy coś jest pozytywne, np. strasznie fajny, strasznie ładny itd... Czytam wnukom Przygody Mikołajka, tam to słowo na stronie powtórzone jest wielokrotnie. Czytając czasem zamieniam na bardzo, tak mi to słowo nie pasuje. Akceptuję je, gdy chodzi o coś negatywnego

[Parabola]

przekręcanie i słowotwórstwo kocham!

To pewnie 'pokochasz' moją koleżankę, bo ona była u dentysty i zrobiła jej 'blombę' !!!
A w domu ma 'lewozmywak' ...... ja chyba nie bardzo wiem co to jest