"Mówię to, co myślę, a myślę, co mi się podoba"

[mag]

pięknie, i to jakieś 15 minut spacerkiem od domu, przez park i malownicze uliczki

[roza3]

pięknie...podobnie jak w Gdańsku nad Motławą

[renifer]

Ależ tam ładnie! Nawet nie wiedziałam, że aż tak. Buziaki dla Was, dziewczyny 

[Amor]

no, no to się mag nabiega , kończynami narusza    super !!  miejsca piękne, towarzystwo fajowe , czego trzeba więcej? tylko dalej piękne fotki robić i radować się cudnym czasem!
przypomniało mi się , że do Bystrej jakos tak jechałyśmy   w zeszłym roku! trzeba by się znowu  w zimie wybrać !! tylko chyba przed świętami  już nie zdążymy!  chociaż kto wie??

[Kela]

teraz pewnie biega i robi nocne fotki

[mag]

nocne fotki może będą jutro, bo sama ja po nocy nigdzie biegać nie będę 

dziś połaziłam po dolnym kawałku Królewskiej Mili - czyli po Canongate, uliczce Kanoników,
na początku wlazłam w White Horse Close, w którą to bramę nie wlazłam w maju - bom nie wiedziała, że tam tak ładnie!

zabudowa sięga XVII wieku

[mag]

to też tam było:

[mag]

potem wlazłam w Dunbar's Close a za nią był Dunbar's Garden i oczywiście ławeczka:

[hamak]

O mamuśku, jak z bajki

wrr - weź mię nie nerwuj
 

[mag]

hamaczku, to co? następnym razem lecimy razem? 

a to Huntly Hous zwany też Speaking Hous, ponieważ na tablicach znajdujących się na fasadzie wyryto łacińskie sentencje,
powstał około 1570 roku
a z boku przyklejona wspaniale żółta chatka to Muzeum Edynburga

[mag]

naprzeciw mówiącego domu znajduje się najbardziej obfotografowana budowla Królewskiej Mili -  Canongate Talbooth,
jest to ratusz dawnego miasteczka Canongate, powstał w 1591 roku

[mag]

na koniec cmentarz, bo spędziłam tam dziś najwięcej czasu,
nic na to nie poradzę, ale kocham stare cmentarze!

Canongate Kirkyard

[mag]

i tak:

[agawa]

Nooo, co tu gadać - jest pięknie
A Ty mag - masz dar nie tylko do focenia, ale do znajdowania ciekawych obiektów; ławeczka - super

[mag]

jak wlazłam na ten cmentarz, to było tam pełno ludzi,
przewodnik jednak przegonił wycieczkę po najważniejszych mogiłach i ani się obejrzałam, jak zrobiło się pusto,
szłam coraz głębiej i niżej (cmentarz schodził w dół zbocza takimi tarasami) aż dotarłam do końcowego muru, chcąc zobaczyć co ma z drugiej strony taka pomarańczowa (stare mury pokryte nalotem) budowla,

znalazłam się w miejscy niewidocznym już z góry, więc szybko zajrzałam za załom muru, zrobiłam fotkę, odwracam się i...

okazało się, że na tym cmentarzu leżą nie tylko zmarli 
nie macie pojęcia, jak szybko zmykałam na górę!