potrójnie ujemny rak piersi

[b_angel]

nie ma

[MALGOS10]

A ja taka powiedzmy poniekąd do końca nie stwierdzona potrójnie ujemna 
Bo zapomnieli pobrać przed chemia przedoperacyjną więcej wycinka
i Hery im nie wyszły
a ze po chemii AT przed operacją (3 cykle) ,AC po operacji (4 cykle) i obowiązkowo radio
nic nie brałam to wynika ze jestem zaliczana do potrójnie ujemnych
A ci co straszą niech lepiej za leczenie chorych się wezmą ,a nie za wróżenie, bo kiepsko im to idzie 

[Amor]

jakie to wszystko pokręcone z tym raczyskiem
jesteś Psotuniu kolejną osobą tróujemną, u której wznowa była hormonozależna ....

To tak jak ja- pierwszy potrojnie ujemny , wznowa hormonozalezna! Słyszałam wowczas,ze  wznowa  jest przeważnie inna niz pierwszy raz    . Uka tak miała ,pierwszy hormono, drugi potrojnie ujemny!

[DanaPar]

Tak sobie myślę, że jeśli wznowa zmienia się na dodatnią, to może powinno się od razu aplikować leki tak, jakby była dodatnia i wznowa nie miałaby szans się pojawić. Czy nie jest to logiczne

[Amor]

Hmmm, ale popatrz ile jest takich sytuacji jak moja? Niewiele, czy warto od razu truc kogos jak nie widać potrzeby? Jeszcze medycyna zbyt mało wie!!

[braja]

Ja tez trzy razy ujemna!   Ma to dobre strony, krótsze leczenie na przykład

[b_angel]

co racja, to racja 

[mag]

też sobie to chwaliłam 

[Vanda]

Też potrójnie ujemna, trzy lata po operacji oszczędzającej, 4 AC, 12 taxoli i 28 lamp.

[b_angel]

Witaj wśród trójujemnych  - od razu widać, że leczono CIę zgodnie z najnowszymi standardami             dla trójujemnych                                                                                                                                                                    ja niestety dostałam ino 6 CMF- ek ale chwalić_boga, bujam się już prawie 9 lat od operacji 

[Vanda]

Skutki najnowszych standardów do dziś odczuwam ale nie narzekam. Twój staż b_angel umacnia mój optymizm, którego mam zresztą głębokie pokłady i przyznam się, że teraz życie jest piękniejsze i intensywniejsze niż przed...

[Perła]

Przez te wszystkie lata od zachorowania ( 2009), częściej dopadały mnie myśli o śmierci, niż o życiu. Ale teraz coś się zmieniło.Nigdy nie było tak intensywnie....Nigdy nie było tak częstego zatrzymywania się na chwilach, zdarzeniach. Najdalej wczoraj, pytałam siebie: czy musiałam aż "załapać" raka, żeby tak ekstra się rozkręcić? Widać musiałam...i niech to życie będzie krótsze, ale właśnie takie!

[Parabola]

pytałam siebie: czy musiałam aż "załapać" raka, żeby tak ekstra się rozkręcić? Widać musiałam...i niech to życie będzie krótsze, ale właśnie takie!

Perła jakie krótsze, jakie krótsze
Głupoty gadasz i tyle.... trzeba wierzyć, że skoro żyjemy to mamy tu na tym ziemskim padole jeszcze "coś_do_zrobienia"

[Perła]

Ależ ja właśnie "coś" robię! I może dlatego robię, że czas goni...I ja wolę krócej, ale ostro, niż dłuuugo na jałowym biegu.Od chwili, kiedy uświadomiłam sobie,że nie długość życia jest dla mnie aż tak ważna ,tylko zupełnie coś innego.. paradoksalnie...zaczęło być czadowo

[mag]

i przyznam się, że teraz życie jest piękniejsze i intensywniejsze niż przed...

prawda? aż się czasem dziwię, bo ja przed chorobą nie byłam z tych "narzekających marud" a jednak TERAZ mi zdecydowanie lepiej