"Dobra matka" ...

[aquila]

a ja nie chcę być matką
w ogóle
to za trudne !

[TOJKA]

aquilo, też tak miałam
wydawało mi się, że mąż, dzieci,  to nie dla mnie
chciałam być wolna
jakoś wewnętrznie czułam, że rodzina będzie mnie ograniczała

aż przyszedł ten dzień gdy poczułam coś, czego nazwać nie umiem do dziś
(moja babcia powiedziała: nooooo żeniadło Ci wreszcie dorosło    )

noooo i wtedy zaczęłam rozglądać się za kandydatem na ojca moich dzieci 

[Basia75]

E tam aquila.Gupstwa gadasz 
Co trudne?

[betty]

a ja inaczej..
chyba "od zawsze" chciałam mieć dzieci
może dlatego było tak trudno i urodziłam je dopiero w wieku 30 lat..
jestem klasyczną matką - kwoką
mój Tato uważa, że to syndrom późnego macierzyństwa, hehhe
ja nie wiem, już tak mam..
powoli, bardzo powoli uczę się wypuszczania dzieci spod skrzydełek..

[mag]

jeśli chodzi o "wychowywanie" dzieci, choć zdecydowanie lepszym określeniem będzie "towarzyszenie im w drodze ku dorosłości", to z czystym sumieniem, po przeczytaniu wielu książek Rosenberga i wysłuchaniu wielu wykładów mojej Moniki_od_żyraf,
z całą odpowiedzialnością za słowa,  polecam język żyrafy i cały blog Moniki, która ma na stanie dwie małe córeczki i język żyrafy przerabia nie tylko w teorii, ale w praktyce,
z zadowalającymi efektami, choć to trudna praca - głównie nas sobą 

http://wswieciezyrafy.blogspot.com/


w sumie nie wiem, jak ja to zrobiłam, że moja córka jest jaka jest - nie czytałam mądrych książek o wychowaniu zbyt wiele, bo nie lubię poradników,
nie miałam już mamy, która jakoś by mi poradziła, czy pomogła,
ja po prostu byłam sobą - a że samą siebie dość lubię, to nie wysilałam się za bardzo, nie robiłam nic wbrew sobie,
kochałam i mówiłam o tym, że kocham, słuchałam, obserwowałam,
nie wymagałam za wiele, no może w podstawówce za bardzo goniłam do książek, ale w gimnazjum moja córka sama wyznaczyła granicę mojej kontroli i na złe to nikomu nie wyszło,
ona zyskała więcej swobody --- i ja też, co bardzo sobie chwaliłam,
po prostu mam szczęście
 

[aquila]

E tam aquila.Gupstwa gadasz 
Co trudne?

no bo ja nie wiem jak matki to robią !
ja ledwo o siebie umiem zadbać, o innych to wogle
i nawet nie mówię tu o wychowywaniu potomstwa żeby wyjszło na ludzi, ale takie przyziemne sprawy ... pracuję 8 godzin, śpię 8 godzin, jakiś spacerek/rowerek, jedzonko, nauka języka, film/gazeta/net, prysznic, maseczka, pranie, sprzątanie etcetera i doby ni ma !

a tak trochę a propo, to całkiem ciekawy wywiad z Martyną Wojciechowską:

http://kobieta.gazeta.pl/kobieta/1,107881,13973062,Martyna_Wojciechowska___Nie_spelniam_sie_na_kazdym.html#BoxLSTxt

[TOJKA]

i nawet nie mówię tu o wychowywaniu potomstwa żeby wyjszło na ludzi, ale takie przyziemne sprawy ... pracuję 8 godzin, śpię 8 godzin, jakiś spacerek/rowerek, jedzonko, nauka języka, film/gazeta/net, prysznic, maseczka, pranie, sprzątanie etcetera i doby ni ma !

noooooo i w międzyczasie wychowujesz dziecko
przy takim trybie życia mnie sie udało nawet dwoje 
ino ja spię 4 godziny (ale to przez net    )

[aquila]

kiedyś spałam po 6 godzin (z winy dość intensywnego życia towarzyskiego) i po jakimś czasie byłam na skraju wyczerpania
no i dolina łez mi się na gembie zrobiła
najchętniej bym spała ok 9 godzin, coby wstawać bez budzika

[Amor]

Człowiek ma zdolności przystosowawcze! Jak trza- to trza! Popłakac tez można  ,a potem dalej! W końcu znow się wysypiasz!

[b_angel]

najchętniej bym spała ok 9 godzin, coby wstawać bez budzika

o_to_to

a wracając do tematu to coraz częściej se myślę, że chyba nie całkiem podołałam temu trudnemu zadaniu ....

[TOJKA]

anioł...nie gadaj, nie gadaj
to się okaże jak już wylezą małolaty z dojrzewania
Ty wiesz, że one w wieku maturalnym to całkiem inne som 

[DanaPar]

Agawa, dobry temat na dzień matki. Dzieki. 
Człowiek to takie zwierzę ( o ile go w sobie nie zabije) że wszystkiemu podoła. Ja ponad 4 lata byłam sama z dwójką dzieci (2 i 5 lat).
Pracowałam na etacie, dorabiałam (szycie, tłumaczenia i współudział w działalności gospodarczej), bo nie chciałam, by dzieci odczuły finansowo, brak tatusia. Na jego udział w wychowaniu nie miałam wpływu, ale na finanse tak. Dzieci musiały błyskawicznie się usamodzielnić. Łatwiej poszło z synem. Córka pamiętała ojca i chyba do dziś z problemem się nie uporała i było trudniej.
Nie wiem, jak temu podołałam. Jeszcze miałam czas na rozrywkę.
A dziś dzieciaki są dorosłe i myślę, że się lubimy. I są to relacje może zbyt kumpelskie. Mogą ze mną gadać o wszystkim. Co nie znaczy, że nie ma konfliktów. 

[agawa]

ciekawy wywiad z Martyną Wojciechowską:
[/quote]

Lubię Martynę. Kiedyś nie znosiłam, a teraz coś się pozmieniało. I jej 'styl' macierzyństwa też lubię; jakoś mi po drodze
A w jej książce o kobietach na krańcach świata - czytam sobie na dobre sny...

[madzia_61]

Martynę cenie bardzo ,bez nadęcia ,prawdziwa ,realizuje się w życiu ,spełnia marzenia i czym starsza ciekawsza.

[roza3]

przeczytałam artykuł "Dobra matka..."
moja teściowa to właśnie ta skrajność......istne przeciwieństwo dobrej matki

...." gdyby miał matkę, dla której kobieta malująca się wodzi mężczyzn na pokuszenie, to nawet gdyby znalazł dobrą dla siebie dziewczynę, jej ufarbowane na rudo włosy budziłyby w nim niepokój i sam by się zastanowił, czy taka kobieta może być wierna i kochająca. Bałby się, że jego matka uzna dziewczynę za ladacznicę! Matka nie nosiła dekoltów i nie malowała paznokci, a była przecież idealna......"

o to_to....albo za "kurwę i prostytutke"
tyle, że mój chłop na szczęście jest normalny........ale jego siostry .....wypisz_wymaluj_mamusia....rodem z Kazachstanu

życie dzieci takiej matki to gehenna