Odchudzamy się razem:) Skutecznie!!!

[madzia_61]

można eliminować a i tak zachorować ,trzeba tez ostrożnie żeby nie zwariować 

[agawa]

Niech żadna mi tu z Was nie spada 

Trochę nieskładnie mi się będzie literkowało, bo dbałam przez ostatnie godziny, pijąc wino, namiętnie o siebie, czyli o jedną swoją część odpowiadającą o nastrój koniec_tygodniowy 
Ale napiszę: obie mówicie Kobiety o tym samym, ale każda o swojej części. Dopiero połączenie ich może być 'prawdziwym' dbaniem o siebie. Jeśli ktoś lubi siebie naprawdę, to lubi w całości - i na zewnątrz i wewnątrz. Każde rozdzielenie jest widzeniem tylko części całości.
Nie wierzę, że można lubić siebie, gdy ma się dużąąąą nadwagę, tak samo jak jak mając chorą duszę a szczupłe ciało też nie można naprawdę lubić siebie. Można co najwyżej udawać. Albo można tworzyć racjonalizacje; i nawet w nie wierzyć.
Jeśli lubimy siebie i dbamy o siebie, to dbamy i o duszę i o ciało. Ćwiczymy, zdrowo jemy, utrzymujemy dobre relacje, wyrażamy w zdrowy sposób emocje, rozwijamy się, sięgamy po marzenia, realizujemy plany. Jesteśmy dla siebie najlepszymi z dobrych rodzicami.
To pisałam ja Całkiem lubiąca siebie A już szczególnie dziś, po fajnym spotkaniu z fajnymi ludźmi, i butelce wina Co z dbaniem o ciało ma akurat najmniej wspólnego 

[DanaPar]

Nie ma to, jak wypowiedź profesjonalisty 
Uporządkuje i uzasadni 
Dobrze że Ciebie tutaj mamy 
bo w naszych rozważaniach (takich na chłopski rozum) to nie wiem dokąd byśmy zabrnęły 
A przy naszych tendencjach odbiegania od tematu: może na księżyc   

[Perła]

No cóż, ja Cię dziś coś słabo  Agawko skumałam

[madzia_61]

agawo mamy karnawał więc bawmy się,dogadzajmy sobie  ,weselmy się bo życie mamy jedno 

[agawa]

No cóż, ja Cię dziś coś słabo  Agawko skumałam

eh, dobre wino było 

[Perła]

U mnie też. I to zdecydowanie za dużo...

[Amor]

Dziewczynki, niech każdy robi co lubi. Komus potrzebne odchudzanie, komus  innemu treningi ,inni lubią po prostu zyc  i nie katować się . Dajmy se luzu, zycie nasze i tak jest dość ciężkie po co sobie jeszcze dowalać?
Tak ,dbałość o wnętrze , duszę jest najważniejsze ,wciąż się staram być po prostu szczęśliwą. Chyba łatwiej jest przebiec 10 km niż obudzić się rano i wykrzyknąć szczerze:" Jakie to szczęście ,ze krew jest czerwona "( tak w przenośni bo wiersz mi się skojarzył")
"Życie?---
Rozprężę szeroko ramiona,
Nabiorę w płuca porannego wiewu,
W ziemię się skłonię błękitnemu niebu
I krzyknę, radośnie krzyknę:
- Jakie to szczęście, że krew jest czerwona! "
( przepraszam jak wyszło patetycznie, ale intencje miałam dobre )

[Mirusia]

To tylko ja mogę żałować, że wypowiadałam się tutaj w kwestii odchudzania swojego małża.
A chciałam to tylko podać za przykład_podporę dla zmagających się z tematem.

Perło, dobrze zauważyłaś, że to nie wątek o odchudzaniu się facetów.

Ale z tym spadaniem, to już dziwnie reagujesz.
Przecież jak najbardziej można lubić siebie i nie akceptować swoich nadprogramowych kg.

Szczerze mówiąc miałam to już wczoraj napisać zanim się odezwałaś, właśnie z uwagi na Ciebie,
ale ubiegłaś mnie.

Dla mnie nie walczenie z dodatkowymi kg, to jak nie mycie się, brak dbania o powłokę,
której wnętrze jest jak najbardziej ok.

[Amor]

.

Dla mnie nie walczenie z dodatkowymi kg, to jak nie mycie się, brak dbania o powłokę,
której wnętrze jest jak najbardziej ok.

hmmm, to zdanie znów może zaboleć  kogos wrażliwego!!

[Mirusia]

Amorku,
jakoś ostatnio mi to wszystko lołce.
Pisam co ja uważam.
Nie kcąć oczywiście nikogo obrażać.

I pisam o sobie.
U mnie zbędne kg tak działają, rozbierając się, np. u lekarza, tłumaczę się z tego.
Po co   
Gdy opowiedziałam to kiedyś koleżance śmiała się ze mnie.
A, że nie potrafię definitywnie sobie z niemi poradzić, tłumaczę się stale 
Chociaż 4 kg poszły w pip......

[DanaPar]

rozbierając się, np. u lekarza, tłumaczę się z tego.
Po co   
Gdy opowiedziałam to kiedyś koleżance śmiała się ze mnie.
A, że nie potrafię definitywnie sobie z niemi poradzić, tłumaczę się stale 
Chociaż 4 kg poszły w pip......

Tak jak jestem w stanie zrozumieć brak akceptacji dla nadmiaru tłuszczyku (faktycznego, lub wymyślonego, jak u Ciebie Mirusiu - nie bij  ) to zupełnie nie rozumiem, potrzeby tłumaczenia się z tego przed kimkolwiek. Mądra koleżanka, ze to wyśmiała.

 

[Mirusia]

Przeca mówię, Dana, że to wszystko tkwi w łepetynie 
A uświadomiła mi to dopiero druga koleżanka - gdy po zrzuceniu ok. 10, po roku od zakończenia leczenia, wymieniałam lub zwężałam garderobę - zadając pytanie, jak się sama postrzegam. Wtedy zrozumiałam, że w łepetynie mi siedzi nadal te 10 kg na plusie.
Potrzeba było czasu, aby na siebie inaczej spojrzeć.
Może mniejszy, ale uważam, że problem nadal u mnie istnieje.

I z tą "głową", to też uważam, że większość z nas ma ten sam problem.
A szczególnie K.......
Już uciekam, proszę nie bić 

[DanaPar]

Głowy się nie wymieni, ale można ją czymś zając 

[Mirusia]